اما یبلغن عندک الکبر احدهما او کلاهما فلا تقل لهما اف ولاتنهرهما وقل لهما قولا کریما (1) اگر یکی از آن دو یا هر دو، در کنار تو به سالخوردگی رسیدند به آنها حتی «اوف‏» مگو وبه آنها پرخاش مکن و با آنها سخنی شایسته بگوی

و وصینا الانسان بوالدیه احسانا (2) وانسان را نسبت ‏به پدر ومادرش به احسان سفارش کردیم
وقضی ربک الا تعبدوا الا ایاه و بالوالدین احسانا (3) پروردگار تو مقرر کرد که جز او را مپرستید وبه پدر ومادر خود احسان کنید
ان اشکر لی و لوالدیک (4) شکرگزار من و پدر ومادرت باش
وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَوَضَعَتْهُ کُرْهًا ۖ وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا ۚ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَىٰ وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی ۖ إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ وَإِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ
ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، مادرش او را با ناراحتی حمل می‌کند و با ناراحتی بر زمین می‌گذارد؛ و دوران حمل و از شیر بازگرفتنش سی ماه است؛ تا زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد می‌گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم و کار شایسته‌ای انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح گردان؛ من به سوی تو بازمی‌گردم و توبه می‌کنم، و من از مسلمانانم

سلام ،

فرزند چه ربطی به خدا دارد،
کافر شده ای ‌؟ فرزند را به خدا نسبت می دهی ؟

شما نماز اگه میخونید باید ازتون بپرسم از کجا یادگرفتین چجوری بایدنمازبخونید؟

ظلم نکردن و رعایت حق مردم از اعمال روزهای بعد از شب قدر است در این شب باید با تضرع از خدا خواست که ظلم به دیگران در تقدیر یکساله ما نباشد.