آرزو داشتم یکبار فیلمی از ایران به اسکار معرفی بشه که موضوعش نمایش بدبختی و فلاکت و فقر نباشه. همیشه فیلمهایی از ایران مورد توجه قرار گرفته که چهره ای فلاکتبار از زندگی در ایران نمایش داده. اگر چه فقر و مشکلات در جامعه ما وجود داره و غیرقابل انکاره ولی گرفتن جایزه برای نمایش بدبختی خوب نیست. کاش فیلمنامه نویسان با استعداد و مبتکری داشتیم تا دریچه ای تازه به موضوعات پرمحتوا و جدید باز کنند.
بنده هیچ علاقه ای به دیدن فیلم های ایرانی ندارم به دلیل اینکه در همه آن ها ناامیدی، بدبختی، و بی ارزش موج می زند. من از همین الان می توانم پیش بینی کنم که آیا این فیلم اسکار را می گیرد یاخیر؟.
شیار 143 فیلم خوبی بود اما نفس فیلمی متوسط است.