باسلام وخسته نباشیدگلایه ها از آموزش پرورش بسیاره ولی من فقط به قسمت کوچیکی از اون اشاره میکنم بیشتر مدارس روستایی خشتی ان. هنوز بعدگذشت 40سال از انقلاب کف حیاط بیشتر مدارس روستا سنگ وکلوخه .اونم دبیرستان دوره اول ودوم دختر. واقعا وقتی اول مهر میشه از دانش اموزا خجالت میکشی که نتونستی محوطه ای در خور وشایسته اونها تدارک ببینی. مردم روستا وضع مالیشون زیر خط فقره طوری که اگه یارانه نباشه حتی همون نون خالی رو هم نمیتونن از نانوایی تهیه کنن. حواله میدی 50 هزار تومن.نصف دانش اموزا که تحت پوشش کمیته امداد یا بهزیستی ان.مدرسه بیشتر از وجوهات خیرین میگذره .نمیگم کمک های مردمی توروستاها نیست هست اما کشاورزای روستایی چشم انتظار پول گندم وجو میمونن چون تنها منبع درامدیشون همونه.ویارانه. بعضی از مناطق روستایی هم کشت اصلیشون چغندر قنده هرچند تو همون منطقه کارخانه چغندر قند هست. عوض پول قند میگن بیایین تفاله ویا شکر بخرین. بعد بیایین به خودمون بفروشین. .به خدا گریه ات میگیره وقتی این کشاورزهای بی ریا ودست گشاده رو میبینی که شرمنده مدیر مدرسه میشن.
بابا جون تو استان ما مدیران آموزش وپرورش هربودجه ای هست برا جیب مبارک خودشون بردارند. گذشتیم خر ما از کری دم نداشت. از همون تهران باشه بهتره . از بوشهر
بخدا توی شهرستانها پارتی بازی میکنن و به کسی که دوست دارن بیشتر بودجه میدن.