سلام منم از ۱۲ سالگی درگیر این بیماریم الان ۳۰ سالمه یه دختر دارم ولی از هیچ دارو و دکتری جواب نگرفتم شوهرم که به این موقعیت من عادت کرده ولی دخترم خیلی ناراحت میشه بعضی وقتا میبینم منو نگا کردنی رنگش میپره خیلی راها امتحان کردم باشگاه رفتم استخر رفتم ولی وقتی موهای سرم پر میشه همش هوس میکنم موهامو بکشم تو روخدا تورو جون عزیزانتون اگه راهکاری میدونین منم ور جریان بزارین دیگه از خودم خسته شدم بخاطر دخترم زنده هستم
لطفا بمن هم کمک کنید من این اختلال و این مشکل رو از دوران دبیرستان دارم و از استرس های شب های امتحان شروع شد حالا ۲۴ سالمه و ازدواج کردم ولی هنوزم این مشکل باهامه نصف موهای سرمو کندم و چند بار موهامو تراشیدم که دیگه یادم بره ولی دوباره که موهام درمیاد شروع میکنم به کندن دیگه بریدم لطفا کمکم کنید بگید باید چیکار کنم
سلام ، به نظر من موها را تمیز نگه دارید . موقع اصلاح یا کوتاه کردن ریش چون نوک آنها نیز می شود ، خارش ایجاد می کنند ، لذا روغن بادام خوب است . در وضعیتی که تنش زا است مانند نشستن بر روی صندلی یادر وضعیت نامطلوب دراز کشیدن را تغییر دهید . ورزش کنید . ناخن ها را کوتاه کنید .
سلام من ۲۷ ساله که در گیر این موکندنم همه راههای درمانی رو رفتم سالها قرص خوردم نوروفیدبک هم رفتم اولش جواب میده بعد دوباره بدتر از قبل شدم الان طوری هستم که نصف موهای سرم رو کندم و مژه و ابرو هم ندارم اگه کسی راه حل داره بفرسته لطفا
به نظرم یکی از دلایلش افسردگی و عدمت رضایت از شرایط زندگیه یه مقدار زندگیو آسون تر بگیری بهتر میشه ب نظرم بیشتر افراد تو دار و کسایی این اختلالو دارن که وقتی مشکلی براشون پیش میاد اعتراض نمیکنن و عوضش به خودشون اسیب میزنن یه دلیل دیگشم میتونه مصرف مواد مخدر باشه.
ولی هنوز میکنم ولی نه خیلی ولی الان موهام امده و خوب میشه منم دیگه خیلی نمیکنم و تلاش میکنم نکنم شما اگه کمک میخواین بگین
کسایی که این مشکل دارن ,سری هم به سایت تبیان بزنن و نظراتی ک مردم درمورد کندن مو گذاشتن رو حتما بخونن.خدا ب همه کمک کنه