من پدرم یکی از سرپرستان کارکنان این کارخونه بود و بعد از بیست چند سال سابقه کاری کارخونه به ویرانه تبدیل شدو اخراج وبیکار شد وپدرم در سال ۸۷ از ایست قلبی فوت کرد من هیچکدام از این افراد رو هرگز نمی بخشم اگر خدایی هست که هست باید مجازاتشون بکنه
تعداد هزار وپانصد کارگر پارسیلون بودیم دربیست وچهار ساعت 36تن نخ نایلون جهت مصرف در پارچه بافی ولاستیک وجوراب بافی تولید میکردیم درسال1375 سهام ترجیحی به کارگران واگذار شد بعضی از کارگران بزای تهیه پول سهام ترجیحی لوازم منزل خود رافروختن درسال1382سهام عمده شرکت پارسیلون به مقدار87 درصد را به قیمت نازل فروختن انبار قطعات مملو از قطعات بود این خریداران تمام قطعات را بردن نیروگاه کارخانه قسمتی ازماشین الات کارخانه رافروختن کارخانه ازکار افتاد کارگران بیکار شدن سهامداران خورد سر درگم با وجود این افراد خدا به داد این ملت برسد
حافظه تاریخی ملت ایران ضعیفه