نسل امروز خیلی از ما تیز ترن و وعده را بعنوان یک آرزوی دست نیافتنی در ذهن حود قرار دادن که دادن اون به یک طنز و مزه پرونی میمونه نه برنامه برا آینده و همچنین و یا مثل ما که ساده لوحانه فکر میکنیم وعده یعنی قول انجام یه کار
من دانش اموز دوازدهم هستم . کاندید شدم واسه شورا . رفتم سر صف صحبت کردم و گفتم من واقعا هیچکاری نمیتونم براتون انجام بدم و رای نیاوردم . اما بقیه وعده های عجیب و غیرممکن دادن و رای اوردن .
نه عزیزیم اتفاقا ب بلوغ فکری رسیدن دانش اموزان ب این نتیجه رسیدن که شورا صرفا نمایشی هستش و هیچ کاری ار وست اونا بر نمیاد تنها کار ممکن برخورد طنز امیز با مسئله است
ی سوال دارم
چرا همچین وعده ای ندن؟
مگه همه وعده های بعضی مسئولان
وعده شدنی بود قابل اجرا بود ؟
اجرا شد؟
علی برکت الله