سلام من دوتابچه دارم شوهرم یه کارگر صفر است از صبح میره بیرون ایاکارباشه ایانباشه مجبورشدم خودم باوجود دوتابچه برم سرکاربازم حقوقمون به ماهی۷۰۰نمیرسه الان یه ماهه برای بچه هام برنج درست نکردم منتظر بسته حمایتی هستم که بخرم پس کی
سلام چرا همیشه درصدرجدول اول کارمندان بعد زیرپوششیها هستند بعد دراخر میخوان برای کارگر وسایر اقشار تصمیم بگیرند من پنج نفرنون خور دارم سه تادانش اموز دارم خرج مدرسشون میلیونی هست پسرم تصادف کرده پاش عفونت کرده خداخیردکترش نده هربیست روزی باید یک بسته قرص 40تایی بگیرم یک میلیون وچهارصد احارخونم هست بیکارهم هستم باید ازکحا میارم زندگیم داره ازهم میپاشه
تکلیف من که طلاق گرفتم تحت پوشش هیجانیستم دوتادانش اموزدارم حتی شوهرم نفقه بچه هامم نمیده خودمم توخونه هاکارمیکنم اونم یبارکارهست یبارنیست مستاجرم شمابگید من چه کار کنم
منوهمسرم دوتایی کار میکنیم بیمه هم هستیم ولی درامد ماهانه ما جمع بشه میشه یک وپانصد الی ششصد پس کسی هم بیمه هست دلیل نداره در امد بالایی داشته باشه همه ارگانها همه کارفرماها به میل خودشون حقوق میدن هیچ نظارتی نیست در صورتی بالایی یک وخردهای فقط قسط داریم بچه مدرسه ای داریم خرجی خونه داریم وهزاران چیزدیگر ..... چطور بسته حمایتی شامل ما نمیشه الان چند سالی دارن میدن
بهتره ارز ارزان و ارزش پول ملی بالا بره تا ارزاق و کالاها ارزان و به وفور درا ختیار مردم باشه تا ارز ارزان نشه و ارزش پول ملی بالا نره تا قیامت همین آش است؛ تازه این را هم خیلیها به دلیل بیمه نبودن یا بیمه هستند ولی به دلایل مختلف در لیست قرار نمیگیرند ولی دریافتی ماهیانه زیر دو میلیونه باید چه کنند
به جای این کارا .اشتغال ایجاد کنن.کارخانه ها رو باز ویا احداث کنن .جلوم رانت و اختلاس گرفته بشه..هر روز شاهد افزایش قیمت نباشیم.فرض کنیم دویست تومن به همه مردم دادن.اخه این پول تاکی جواب میده یه روز یا چند روز.بعدش چی؟
چرا باید اختلاف سطح زندگی مسولین با مردم زیاد باشه؟؟؟؟؟