چطوری از دستشون در رفت .سانسور نکردند .شاید این خانم و اقا برایشان شرایط گذاشته که میخواهیم گولی که خورده ایم .بقیه نخورند .با شرایط وارد این بازی شده اند

در اینجا پزشکی را سراع دارم که شبها برای معازه بار خالی میکند .هیچ مدارکی را قبول ندارند .هیچ تجربه کاری را قبول ندارند .
مشکلات حمله سفید پوستان تندرو هم بهش اضافه کنید
اصلا هیچ وقت احساس تعلق نمیکنی .
همیشه فکر میکنی. مسافری .باید کفش اهنی پا کنی و بدوی .
مشکلات یک و دو تا نیست .

اولین بار که وارد میشوی .با تخصیلات عالی .و با هزاران ارزو .به دنبال کار میروی .ازت تجربه کار میخواهند .میگویی من همین چند روز پیش امده .چطور تجربه کار داشته باشم .تازه متوجه میشوی که باید در کلیسا و جاهای دیگه مجانی کار کنی تا بتوانی بعنوان تجربه کار بنویسی .
اگر پولدار باشی .ممکنه فشار زندگی کمتر از محتاج باشه .
باید حتما زبان بلد باشی .در اینحا تمام ملیت ها از زاپنی .چینی .فیلیپینی وووو هر کدام با یک فرهنگ پیچیده که هیچ ازش سر در نمیاوری .زندگی کنی و رقابت کنی .این سخت ترین رقابت کاری خواهد بود .خیلی سخته با هندی و زاپنی ووو کار کردند.
حالا در ایران تا حدودی دست ایرانی را میتوانی بخوانی .ولی خیلی مشکله .بتوانی دست این همه ملیت های گوناگون را خواند.هوا مثل مردمش در حال تعییر است .از صبح تا شب .زمستان .بهار .تابستان و پاییز را خواهی دید .

بنده ۱۶سال در کانادا زندگی کردم. واقعا برای من بهترین جا ایران بوده, اما از نظر کاری اونجا بهتر زیرا با سرمایه ای که به ایران اوردم بسیار آسوده تر میشه ایران زندگی کرد. اگر دولت ایران بتونه از نظر حق و حقوق اجتماعی, قانون مندی شرائط را طوری هموار کنه که ایرانی خارج از کشور تجدید نظر کنه در ماندن آنجا یا خیر? فکر می‌کنم یکی از بزرگ‌ترین خدمت‌هایی خواهد بود که در حق این کشور گردد.

بله درسته..اگه کسی تخصص خوبی نداشته باشه و توی کارش حرفه ای نباشه اونجا نمیتونه کار کنه و زندگی رویاییش تبدیل میشه به جهنم..

هیچ کجا کشور خود ادم نمی شود ،فقط کافیه در مملکتمان قانون حاکم و یطوریکسان اجرا شود .