زمان جنگ ما تحریم بودیم یادمه جهیزیه ها خییلی ساده بودن فقط وسایل اولیه زندگی بود و اکثرا ایرانی بودن...لوازم برقی رو عروس میبرد یا کادو می اوردن براش یا بعدها عروس و داماد پولشونو جمع میکردن وی قطعه واجب رو میخریدن و..چه کیفی میکردیم خدایی لذت اون زندگی خییلی بیشتر از لذت زندگی های الان بود همه چی رو جهیزیه دخترا میبرن دخترای خودم همه چی برد اما لذتی که منو پدرش از زندگی بردیم اونا نمیبرن جدی میگم ...اصلا راه دور چرا بریم؟ خودم الان دوتا اپارتمان دوتا ماشین وزندگی فول امکانات و شیک دارم اما دیگه زندگیم لذت قدیم رو نداره...غمگینم شبها خواب ندارم انواع و اقسام بیماری هارو دارم ...۴۸ سالمه زیبایی ونشاط وصله رحم و دوستی ها وصداقتها ...همه چی رفته دلم سلامتی ومحبت و رفت وآمد همصحبتی دریافتهای قدیم رو میخواد حاضرم هیچی نداشته باشم اما لذت زندگی قدیم رو داشته باشم....
علی برکت اله حالا هی بگید وام ازدواج بااین شرایط سخت ۶۰ میلیونه چرا جوونا میلی به ازدواج ندارند این از لوازم منزل اونم ازطلا که اصلا نمیشه یه حلقه هم خرید
سال ۱۳۶۲ یعنی ۳۶ سال پیش یک تلویزیون ۱۴ اینچ رنگی سونی کنترل از راه دور خریدم و بطور مداوم هم ازش استفاده کرده ام و هنوزم که هنوزه بعدِ این همه سال تصویری شفاف با وضوح عالی داره اما بنا به نیاز، سال ۸۰ یک تلویزیون تولید ملی خرید کردم و بعد از نزدیک به دو سال استفاده بارها و بارها اونو تعمیر برده ام و بعد از حدود پنج سال استفاده نامطلوب برای همیشه به انباری منزل انتقالش دادم
تلویزیونهای تولید ملی به هیچ عنوان کیفیت ندارند و طبق تجربه بعدِ یکسال استفاده، دچار اشکالات تصویری میشوند و با وجودِ تعمیرات لازم، دیگه اون تلویزیون سابق نخواهد شد اما نوع خارجیِ این محصول بالاخص ژاپنی و کره ایِ آن بهترین کیفیت را دارا هستند و حیف که گران هستند و هزینه کردن آن با درآمد ما مردم مغایرت دارد
خانه های ایرانی با هنر دستهای ایرانی زیباتر میشود.