امتیاز خاص باید باشه
دانشگاه زیر مجموعه وزارت علومه و میتونی حقی برای کارمندان خودش داشته باشه
مثل کارمندان فرهنگیان که بچه هاشون میتونن راحت بدون هرینه بعضی جاها از امکانات اموزش و پرورش استفاده کنن
دوست عزیز من فرزند فرهنگی هستم یه جا بیا رو به من نشون بده که از امکانات اموزش وپروش استفاده بکنم.آموزش و پروش ه نظرت چه امکاناتی داره؟؟وزارت خونه ای که کارمنداش تو مدرسه پول چاییشون رو هم خودشون میدن...
ناشناس
۱۰:۰۳ ۱۱ تير ۱۳۹۸
سهمیه واسه همین کارهاست .من توی دانشکده ای بودم که با رتبه 1400 سر کلاس بودم و همکلاسی من با رتبه 11000 کنارم بود چون سهمیه به خاطر......داشت
سلام.آری برای اقازاده ها کنکور حذف میشه،کنکور فقط برای ما دهه شصتی ها معنی داشت و چندسال پشت کنکور ماندیم،نوزده سال درس خواندیم و فوق لیسانس گرفتیم و سربازی رفتیم و زحمت برای مملکت و اخرش هیچ،ما سرمایه های این مملکت هستیم چرا باید اینگونه بیکار و خانه نشین باشیم،هیچ برنامه ریزی وجود ندارد.نصیروند،دهه شصتی،فوق لیسانس،فرزندایثارگر،بیکار.با تشکر***"."
داداش گلم شمایی که فوق لیسانس داری و به قول خودت 19سال درس خوندی باید میتونستی چند نفر دیگه رو هم بذاری سرکار یا یه ارزش افزوده ای ایجاد میکردی که حداعقل خودت بیکار نمونی
البته منکر برشکسته بودن اموزش و پرورش و دانشگاهای کشور نیستم
که اگه غیر این بود الان این وضع جونای تحصیل کرده نبود
ناشناس
۱۳:۴۹ ۱۱ تير ۱۳۹۸
چی میگی شما فقط یه چیز یاد گرفتین کارآفرینی
شغل ایجاد کنه برا خودشو چن تا دیگه؟ با کدوم پول نکنه وام قرض الحسنه میدن که خبر نداریم بعد این همه سال بدبختی کشیدن الان باید پاشو میندا رو پاش نه باز بیاد بدبختی تشکیل کار و کارآفرینی رو هم بکشه
Sasan
۰۹:۵۶ ۱۱ تير ۱۳۹۸
پدر من کارگر،زمان جنگ کردستان عراق خدمت کرد،من خودم مجبور شدم تو مدرسه دولتی درس بخونم،۲۱ ماه خدمت کنم،بعد پدر دوستم تو شرکت نفت کار میکنه،ماهی خداتومن حقوق میگیره،پسرش رایگان تو بهترین مدرسه شهر درس خوند که واسه شرکت نفتیا بود،بعدشم که دانشگاش تموم شد گفتن کسایی که پدرشون از زمان جنگ شرکتی بودن میشن ایثارگر و بچه هاشون از خدمت معافن،در صورتی که پدرش همون موقع هم بهترین حقوقو میگرفت،پدر منم کردستان عراق خدمت کرد و هم خط،ولی حتی ۱ روز کسری هم بهم ندادن،چون گفتن پدرت از جایی که اعزامشده جز مناطق جنگی نبوده،اخه من نمیدونم این چه قوانینیه که درمیارن
اگر برای مسئولین سهمیه ای وجود نداره چطور همه بچه هاشون تو دانشگاه تهران و علم و صنعت و شهید بهشتی و دانشگاه های تاپ دارن درس میخونن؟
آقای مدیری همه ی حرفاش رو حساب و مدرکه و درست میگن.
چرا با تعویق مخالفت کرد بخاطر صندلی فروشی
دانشگاه زیر مجموعه وزارت علومه و میتونی حقی برای کارمندان خودش داشته باشه
مثل کارمندان فرهنگیان که بچه هاشون میتونن راحت بدون هرینه بعضی جاها از امکانات اموزش و پرورش استفاده کنن
البته منکر برشکسته بودن اموزش و پرورش و دانشگاهای کشور نیستم
که اگه غیر این بود الان این وضع جونای تحصیل کرده نبود
شغل ایجاد کنه برا خودشو چن تا دیگه؟ با کدوم پول نکنه وام قرض الحسنه میدن که خبر نداریم بعد این همه سال بدبختی کشیدن الان باید پاشو میندا رو پاش نه باز بیاد بدبختی تشکیل کار و کارآفرینی رو هم بکشه