شما اشتباه می کنید. بایستی دختری که مخارج پدر یا مادر را پرداخت می کند، دفتر حساب و کتابی داشته و تمامی مخارج را ثبت و ضبط نماید و در این کار خدار را شاهد گرفته و بیش از آنچه خرج نموده ثبت ننماید و اگر توانست قبل از فوت پدر یا مادر، و با رضایت ایشان،اگر مبالغ نگهداری و مراقبت زیاد شده بود،به همان اندازه از اموال آنان و با رضایت پدر و مادر،برای تصفیه ی حساب مالی خود برداشت نماید. چنانچه در حیات آنان این اتفاق صورت نگرفت،صورت حساب را بینی و بین اللهی از دیگر ورثه به عنوان طلبکار،مطالبه نماید،اما چیزی خلاف حکم قرآن ،مطالبه ننمایند.

چنانچه سهم هر کدام از شما در خرید مشخص شودو در اسناد ملکی قید شود،سهم شما به وراث خود شما تعلق می گیرد.شما لازم است که موقع خرید ملک ،سهم خود را از ملک به درستی مشخص کنید مثلا اگر از 6 دانگ منزل،شما 2 دانگ آن را از پول خود پرداخت کرده اید لازم است که این دو دانگ را در سند ملک ،بیاورید و قید نمایید تا هنگام تعیین سهم ورثه،حقوق طرفین به درستی حفظ شود و مال 100درصد حلال،برای طرفین بماند که در این صورت برای آخرت هر دو نفر،ضمه ای به گردن هیچ کدام نبوده و حق الناسی جابجا نخواهد شد که گریبانگیر طرفین شود!
ضمنا شاید طرف خواست موقوفه ای دایمی قرار دهد و به ورثه نگذارد!

این قوانین بطور صریح در قرآن آمده. چیزی نیست که بشر وضع کرده باشد.خداوند متعال در سوره نسا از آیه ۱۲ به بعد بصورت مشروح در مورد نحوه تقسیم ارث شرح داده است.

صیغه ای نفقه نمیبره

همسر صیغه ای ارث نمی بره

صیغه ارث نمیبره

ولی بالا گفتن فقط چهارم به زن وبقیه مال دولته...

خیر

عزیزم پس دولت چکاره هستش برای نفس کشیدن میت اکسیژن در اختیارش گذاشته زن بیچاره یک چهارم میبره سه چهارم هم دولت میبره

بله چون دولت از فرزند به میت نزدیکتره