این یارانه مربوط به آزاد سازی قیمت سوخت و مواد غذایی بود و ابتدا قرار نبود که به همه پرداخت نشود
آزاد سازی قیمت ها در چند مرحله ولی افزایش یارانه هرگز
مابه تفاوت این سالها در جیب نخبگان مسوول یا جیب وزارتخانه های نخبه
قرار بود یارانه حاملهای انرژی طی 5 سال حذف و به ترتیب در آن سالها یارانه افزایش یابد. درحالی که وعده افزایش یارانه محقق نشد، همه اجناس گران شد حالا هم که میخواهند حذفش کنند.
سلام، همسایه مون چندساله که قاچاقی پناهنده یکی از کشورها شده، کارهای بانکی اش را هم وکیلش انجام میده . هر ماه یارانه بحسابش واریز میشه. اینجا خونه ومستاحر هم داره. بعد دولت میاد یارانه مردم را قطع میکنه.
سلام این چه مبناهایی هست که قرار دادید موقعی که صاحب خونه ها اجاره بها رو شدیدا بردن بالا آیا باید مستاجر بیچاره تو خیابون بخوابه که شماها بفهمید این بیچاره از بی کفنی زنده هست واقعا که الان که پول ایران اینقدر بی ارزش شده اصلا به صلاح نیست یارانه مردم قطع بشه شما فقط بهزیستی و کمیته رو میبینید در حالی که بیشتر مردم نه عضو کمیته هستن نه بهزیستی و نه خونه از خودشون دارن و کارگری میکنن و امیدشون همین یارانه هست و اگه این رو قطع کنید فکر کردید چی به سر کارگر بیچاره میاد اونا که مثل شما نیست ماهی ۳ میلیون حقوق بگیرن
همه چی به نفع دولت میشه ،اصلآقطع یارانه دردی رادوانمیکنه،من معتقدم ثروتمندترین افرادجامعه هم بایدیارانه بگیرندچراکه این یارانه اگه قطع میشد ودر هزینه بهداشت وجای دیگه به نفع مردم هزینه میشدهمه مردم راضی بودندحالا هم به صورت فرمالیته بیمه سلامت دادندوهیچ درمانگاهی طرف قرارداد نیست چراکه دولت متعهد نیست وبا زرنگی خودش ومنفک کرده
وقتی کارفرمایی به غیر از دستمزد، مبلغی اضافی به کارگرانش بدهد، مساوی نبودن این مبلغ بین کارگران بیعدالتی نیست زیرا در قبال انجام کار نیست. ولی پرداخت مبلغ به یک فرد که در قبال انجام کاری نبوده، با گذشت زمان در ذهن فرد تبدیل به حق میشود. یعنی اگر زمانی این مبلغ را به او ندهند تلقی او این است که حق او را خوردهاند! باری ذکر دو مورد ضروری است:
الف- من به عنوان یک کارگر انتظار دارم قوانین کشور اسلامی ما به گونهای باشد که در دستمزد امثال من که در ازای انجام کار است اجحاف نشود، این از رسیدگی به صلاحیت افراد به دریافت یارانه بسیار واجبتر است. در کشور بسیارند افرادی با شغل یکسان حتی با مدرک، سابقه و تعداد عائلهی یکسان ولی هرکدام مشمول قانونی! و در نتیجه دستمزدی متفاوت؛تفاوتی بسیار بیش از یکی دو تا ۴۵هزار و پانصد تومان.
ب- نگاه به یارانهی نقدی از جهتی مانند مثال بالا است زیرا در ازای انجام کاری نیست پس به من ندادند ظلمی به من نشده! ولی باید توجه داشت با مثال بالا تفاوتهایی نیز دارد:
۱- یک شخص میتواند از دارایی خود به یکی مالی بدهد به یکی ندهد، اگر در ازای انجام کاری نبوده، ولی دولت مطلقا صاحب ذرهای از داراییهای نفتی، مالیاتی،... نیست بلکه مسئول ادارهی آن است. او حق ندارد به عدهای ببخشد به عدهای نه!
۲- پرداخت مبلغی که به ازای انجام کاری نیست به برخی به صورت مستمر، ولو استحقاق آن را داشته باشند، خود موجب آفت و حتی بروز مشکلاتی میشود بزرگتر از مشکلی که برای رفع یا تسکین آن، آن مستمری پرداخت شده، چه پرداخت کننده شخص باشد چه دولت. لذا در چنین مواردی (پرداخت یارانه یا هدیه یا... ماهیانه) حتماً باید دو مورد از ابتدای پرداخت تعیین میشد: شرایط استحقاق (دولت و مجلس از اول به همه دادند و پس از اجرا، به مرور به فکر تعیین مستحق و حذف غیر مستحق افتادند) و تلاش برای رفع عامل استحقاق! (چون مشکل است برای آن فکری نمیشود) و تعیین تعداد پرداخت یا تاریخ پایان آن چه برای هر فرد و چه در کل! (این هم باشد برای دولت یا مجلسهای بعدی!) در مورد یک کشور، همیشه شیرینی دریافت یارانه، پاداش، حقوق نجومی،... نقدی، چه کم چه زیاد، برای دریافت کنندهی آن است و آسیبهای آن مانند بار تورمی، برای همهی کشور.
با سلام و درود
افرادی هم هستند که خانه ی رو سرشان را در ارزانی فروخته آمد که تعویض نمایند و بعد از آن قیمتها سرسام آور گرون شده مجبور شده پول فروش خانه اش رو سپرده کنه تا حداقل اصل پولشو داشته باشه اومدن برسی کردن میگن شما دویست سیصد میلیون سپرده داری و محتاج جایی نیستی و یارانه اش رو قطع کردن آیا این درست است
آزاد سازی قیمت ها در چند مرحله ولی افزایش یارانه هرگز
مابه تفاوت این سالها در جیب نخبگان مسوول یا جیب وزارتخانه های نخبه
آمین گو را یارانه عطا فرما.
الف- من به عنوان یک کارگر انتظار دارم قوانین کشور اسلامی ما به گونهای باشد که در دستمزد امثال من که در ازای انجام کار است اجحاف نشود، این از رسیدگی به صلاحیت افراد به دریافت یارانه بسیار واجبتر است. در کشور بسیارند افرادی با شغل یکسان حتی با مدرک، سابقه و تعداد عائلهی یکسان ولی هرکدام مشمول قانونی! و در نتیجه دستمزدی متفاوت؛تفاوتی بسیار بیش از یکی دو تا ۴۵هزار و پانصد تومان.
ب- نگاه به یارانهی نقدی از جهتی مانند مثال بالا است زیرا در ازای انجام کاری نیست پس به من ندادند ظلمی به من نشده! ولی باید توجه داشت با مثال بالا تفاوتهایی نیز دارد:
۱- یک شخص میتواند از دارایی خود به یکی مالی بدهد به یکی ندهد، اگر در ازای انجام کاری نبوده، ولی دولت مطلقا صاحب ذرهای از داراییهای نفتی، مالیاتی،... نیست بلکه مسئول ادارهی آن است. او حق ندارد به عدهای ببخشد به عدهای نه!
۲- پرداخت مبلغی که به ازای انجام کاری نیست به برخی به صورت مستمر، ولو استحقاق آن را داشته باشند، خود موجب آفت و حتی بروز مشکلاتی میشود بزرگتر از مشکلی که برای رفع یا تسکین آن، آن مستمری پرداخت شده، چه پرداخت کننده شخص باشد چه دولت. لذا در چنین مواردی (پرداخت یارانه یا هدیه یا... ماهیانه) حتماً باید دو مورد از ابتدای پرداخت تعیین میشد: شرایط استحقاق (دولت و مجلس از اول به همه دادند و پس از اجرا، به مرور به فکر تعیین مستحق و حذف غیر مستحق افتادند) و تلاش برای رفع عامل استحقاق! (چون مشکل است برای آن فکری نمیشود) و تعیین تعداد پرداخت یا تاریخ پایان آن چه برای هر فرد و چه در کل! (این هم باشد برای دولت یا مجلسهای بعدی!) در مورد یک کشور، همیشه شیرینی دریافت یارانه، پاداش، حقوق نجومی،... نقدی، چه کم چه زیاد، برای دریافت کنندهی آن است و آسیبهای آن مانند بار تورمی، برای همهی کشور.
افرادی هم هستند که خانه ی رو سرشان را در ارزانی فروخته آمد که تعویض نمایند و بعد از آن قیمتها سرسام آور گرون شده مجبور شده پول فروش خانه اش رو سپرده کنه تا حداقل اصل پولشو داشته باشه اومدن برسی کردن میگن شما دویست سیصد میلیون سپرده داری و محتاج جایی نیستی و یارانه اش رو قطع کردن آیا این درست است
خواهش میکنم نگوید ارزانی ما ارزانی نداشتیم هرسال گران تر از پارسال بوده.