افتخار تمام مسئولان کشور

یعنی وقتی نوزادان وبچه ها رو برای گدایی می بینم واقعا متأسفم میشم که میلیارد ها اختلاس ودزدی میشه اما کسی نیست لقمه نانی رو برای این بچه‌ها بیاره ما که هیچ اما مسولین ما روزی باید جوابگوی این ها درپیشگاه خدا باشند

زباله گردی فقط در تهران نیست در شهرستانها بدتر از این وضعیت است . آیا ملت ایران با این همه ثروت در کشور باید اینگونه زندگی کنند؟
چه کسی پاسخگو است؟

شغل دست در سطل آشغال کردن رو یک جوری مدیریت کنید
خیلی شغل بدی است
دست در کثیفی ها کردن و با همان دست از مغازه ها جنس خریدن
وااااااای
ساماندهی کنید. این افراد رو هم مشغول به کار کنید.

قابل توجه دولتمردان شیک که خوب بلدند حرف بزنند.

عمه من مقصره

پس كميته امداد چيكار داره ميكنه

همش كه نبايد درس خوان مدرك دار بي تجربه دركار تحويل اجتماع داد .اينقدر كودك كار كودك كار بي معنى.
بگذار تعدادى كودك سختى وكار راتجربه كنند بيشتر به درد خودشان واجتماع خواهند خورد.
فطرت انسان بايد با كار بالا بياد نه مفت خورى تا اخر عمر

اراده ای برای حل این مشکل اجتماعی نمیبینم فقط در حد حرف و خبر است ، وقتی که حاکمیت اراده کند میتواند بیش از چهار میلیون زائر اربعین را در کشوری دیگر ساماندهی کند ولی آیا در ساماندهی کودکان کار ناتوان است ؟ حتما باید رهبری گلایه کند تا بعضی ها تکان بخورند ؟ سرمایه گذاری در ساماندهی کودکان کار یعنی کاهش هزینه های سرسام آور بزه اجتماعی ، کجاست مسعول دلسوز ملت ؟

در ابتدا همه ما باید در خانه هایمان زباله ها را تفکیک کنیم در اینصورت اگر زباله های تفکیک شده را در سطل مخصوص انها بیاندازیم شرایط انها برای جمع اوری خیلی بهتر خواهد شد پس مشکل اصلی خود ما هستیم

باسلام وسپاس فراوان ازپرسنل گرامی باشگاه خبرنگاران جوان به ویژه نویسنده/نویسندگان این مطلب. هروقت درکوچه ها وخیابان های شهر،این کودکان ونوجوانان معصوم و مجبور به کار را مشاهده می کنم ازخود می پرسم آیا به واقع مسوولین ومقامات ذی ربط ،این کودکان رانمی بینند؟؟!!. درفصول مختلف به خصوص درسرما بادست های کوچک ولباس هایی که درشآن این فرشتگان کوچک نیست ،باقامت کوچک وخمیده درسطل های زباله ،انسانیت گمشده ی ما آدم ها یا ناآدم ها راجستجو می کنند!. هرگاه ازکنارشان عبور می کنم ،احساس خجالت وشرمندگی سراسروجودم رافرامی گیردکه چراما انسان نماها، بی تفاوت ازکنارشان عبورمی کنیم وگویاآن ها رابه دلیل سکوت معنادارشان نمی بینیم!!! درحالی که تکلیف انسانی ما حکم می کند که زبان گویای حال آنان باشیم تاشاید چشمان خفته مسوولین باز شود وبه وظایف خوددرقبال کودکان کاروخیابان عمل کنندو ای کاش چندساعت خود را جای این بچه ها می گذاشتندو.............گاهی اوقات باآن جثه ی کوچک،لاغر وناتوان ، به سبب بزرگی وحجم سنگین گونی که برپشت خودحمل می کنند،قابل مشاهده نبوده وگویی یک گونی درحال حرکت است. و وای بر ما انسان ها..........‌‌

برای ایران بااینهمه ثروت واقعا زشته این تصاویر

از بیعرضگی ...

این اقتدار ما است که صدها هزار شغل برای کودکان و جوانان ما درست کرده اند.