دم پستچی های خودمون گرمه بابا، با گوشی شخصیش به موبایلم زنگ زده که کارت ماشینت دست منه خونه نیستی. اگر نزدیکی دوباره بیام. گفتم تهران نیستم بده خونه پدرم، گفت باشه ولی تو محدوده پستی شما نیست عصر خودم میبرم میدم. واقعا دمش گرم بود.
پستچی قبلی که به منزل ما می آمد هم وجدانا سزاوار تقدیر و تحسین بود، هم رفتار خوب و محترمانه و هم امانت دار، ولی اخیرا یک نفر را گذاشتند هر وقت میاد کلی پشت آیفون شکلک درمیاره و غر میزنه، آخرین بار به مامانم گفته کی بسته های شما تمام میشود!!!!
هیچ هم سزاوار دریافت جایزه نیست. حال نداشت یک ساعت دیگه برگرده تحویل بده این کار را کرد
پس چرا لباسهاشو نپوشیده
نگاه کنید با چه شدتی سطل ها را بهم و به کارتن هدیه میزنه!
این کجاش جالبه؟
. چه جامعه داغونی دارن که یارو کارش رو انجام میده ذوق زده شدن
کاملا معلومه تو دلش داره بدو بیراه نثار صاحب کالا میکنه :))