مهم نیست که کدام یک (خارجی یا داخلی) بر مسند مربی تیمهای نامبرده بنشینند. مهم این است که هنگام قرارداد بستن دقت های کافی را به عمل آورند. تا طرف مقابل همه تلاش خود را معطوف به سربلندی تیم بنماید. نه وسط راه وقتی که چه نتیجه کرفته باشد و یا خیر عطایش را به لقایش بخشد. و سپس داستان تکراری شکایت و شکایت کشی و ریختن پول بیشتر به حلقوم آنها. بنظرم وقتی مربی فرقی نمی کند داخلی یا خارجی نتیجه می گیرد. افرادی در داخل باشکاه و یا از بین بازیکنان گزد به دشتش می دهند تا فرار را بر قرار ترجیح دهد و از طرف فیفا کل خسارات و اضافه برآن را هم دریافت می کند. بهترین راه این است که این پول را باید فرد مقصر پرداخت کند نه باشگاه و دولت (بیت المال) . اگر یکبار این کار را بکنند. بقیه دیگر حواسشان را جمع می کنند. و بی خودی برای تیم و مملکت هزینه نمی تراشند.
دررده ملی هم تیم راتو گروه خودش اخرمیکنه .