خدایا شیر ایران و وطن رفت /
ابر مردی دلیر و بت شکن رفت/
نه داعش ماند از نامش نه دشمن/
دلاور پرور و مهد سخت رفت/
همه ایران عزادارند و غمگین/
بزرگمردی از این ایران من رفت/
شاعر: مهدی پور از کویت
سردار محبوب دلها دشمن کور خونده اگه فکر کرده بعداز تو ما دست از مقاومت برمیداریم (علم بر زمین نمیماند) سردار بعد از رفتنت دل همه ی ما شکست همه ی ما حیرونو سرگردونیم هرچند اینو خوب میدونیم که تو جات خوبه پس شربت شیرین شهادت گوارای وجودت
خیلی خیلی دوستت دارم
دیگه به آرزویت رسیدی
دیگه پیش کسانی هستی که دوستشان داشتی
شهادت مبارک
انشا الله خون تو و خون شهدای اخیر ایران و عراق، جای قدم های نجس آمریکا را در عراق بشوید و از بین ببرد
خبرت خرابتر کرد جراحت جدایی
چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی
تو چه ارمغانی آری که بدوستان فرستی
چه از این به ارمغانی که تو خویشتن بیایی
بشدی و دل ببردی و بدست غم سپردی
شب و روز در خیالی و ندانمت کجایی
دل خویش را بگفتم چو تو دوست می گرفتم
نه عجب که خوبرویان بکنند بی وفایی
کشته عشق و باور یقینی جایت خالی.....
سردار عزیز تو خود را مستحق شهادت می دانستی و حق هم داشتی چون یک عمر مجاهدت اگر به شهادت ختم نشود ، سخت است و ما به شما حق می دهیم که از جدایی دوستان و همرزمان با حق حق گریه تمام وجودت بلرزد و از خدای رحمان طلب شهادت کنی ، سردار عزیز ما به تو حق می دهیم که برای رسیدن مقصودت که جز شهادت نبود بی تابی کنی ، سردار عزیز ما به تو حق می دهیم چرا که تو آسمانی بودی و تحمل یک انسان آسانی این دنیا را که پر است از دوز و کلک و دروغ و تزویر و ریا و لذائذ شیطانی زود گذر، بسیار سخت است ، اما سردار عزیز تو هم دست ما را بگیر ، هر چند غرق در گناهیم و هیچ شایستگی همنشینی با شما ها را نداریم ولی دوست داریم همنشین شما شویم ، از بزرگان بزرگی انتظار است .
#عزیزترین سردار
#خوشا زنام و نشان گذشتن
تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید...
#انتقام سخت
ابر مردی دلیر و بت شکن رفت/
نه داعش ماند از نامش نه دشمن/
دلاور پرور و مهد سخت رفت/
همه ایران عزادارند و غمگین/
بزرگمردی از این ایران من رفت/
شاعر: مهدی پور از کویت
خیلی خیلی دوستت دارم
دیگه به آرزویت رسیدی
دیگه پیش کسانی هستی که دوستشان داشتی
شهادت مبارک
انشا الله خون تو و خون شهدای اخیر ایران و عراق، جای قدم های نجس آمریکا را در عراق بشوید و از بین ببرد
چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی
تو چه ارمغانی آری که بدوستان فرستی
چه از این به ارمغانی که تو خویشتن بیایی
بشدی و دل ببردی و بدست غم سپردی
شب و روز در خیالی و ندانمت کجایی
دل خویش را بگفتم چو تو دوست می گرفتم
نه عجب که خوبرویان بکنند بی وفایی
کشته عشق و باور یقینی جایت خالی.....
روح بلندش شاد و یادش همیشه جاویدان باد.