من ۱۷ ساله از پسر معلولم در خانه نگهداری میکنم اما نه حق نگهداری به من دادن و نه یک ویلچر من با کآسکه این بچه رو اگه خدای نکروه مریض بشه دکتر میبرم نه میشینه و نه میبینه ونه حرف میزنه خودم پوسک میکنم و بهس عذا میدم اخه ۱۰۰ تومان هم پول شد
من معلول صددرصدهستم ازشهرستان دامغان من هیچی عیدی ازبهزیستی دریافت نکردم من یه زن تنهاباسه فرزندهستم شوهرم ماراراها کرده رفت من هیچ منبع درامدی ندارم وکارگری نمیتونم بکنم پسربزرگم ۱۸ سال داردبرج سیصدهزارتومن کرایه خانه میدم به خدامن بابدبختی زندگی میکنم کسی به داددل مانمیرسدمن به کی بگم توراخدابه داددل من برسید ممنون میشم