هم وطن نازنین. خداپدرشمارورحمت کنه. پدرمن هم فرهنگی بودو پس از ۴۰ سال تدریس و شرکت درجنگ و زحمتهایی که کشید با سکته مغزی مرد. همه پدران و مادران این سرزمین برای وطن زحمت کشیدند. اما اینکه ما دلتنگیهای یک دختربچه ۷ ساله راشو بخوانیم دیگر آخر بی مروتی است. شهدا برای آسایش و امنیت همه ی ملت رفتند. واصلا شهید داستانش فرق می کند. هزاران دختر در سال ۶۱ هجری پدرانشان را در اتفاقات مختلف ازدست دادند ولی ما هنوز از سکینه و رقیه یادمی کنیم. شهدا با پدرهای ما فرق دارند.

روحش شاد و یادش گرامی باد
شادی روحش صلوات

مثبتی که دادم برای نظر "ش" بود.

بحق محمد(ص) و آل محمد(ص)، آمین یا رب العالمین.