آقا این چه وضعشه؟! توی دانشگاهای ایران باید یه درس دزدی مقدماتی 1 و 2 ودزدی حرفه ای رو هم آموزش میدادن! الان لازمش داریم هیچی بلد نیستیم
داداش من سره خرید خونه یک میلیارد پولشو خوردن بعد خانواده آقا دزد با همون پول رفتن یه خونه خریدن آقا دزده رو آوردن بیرون الان هم با خوبی و خوشی زندگی میکنن آقای قاضی هم به داداشم گفته من 3 ماه انداختمش زندان وگرنه قانونا نمیشه تو زندان نگرش داشت
خاک.... با این نوناشون

اگه سهم خواهی و زیاده طلبی و اشرافیگری نباشه و اگه سیستم های کار بسته نباشند و نظام آموزش همزمان با تحصیل آموزش کامل مهارت برای کار هم برقرار کنه و عدالت برقرار بشه شاهد کار داشتن مردم و جوونا میشیم.یاحق

لیسانس مهندسی برق دارم از دانشگاه نفت . چقدر با ذوق و شوق درس می خواندم. چندین نرم افزار را به صورت حرفه ای یاد گرفتم و چقدر قرص ضد افسردگی مصرف کردم. اخرش هیچ.
دانشگاه ها را کم کنید.
سن بازنشستگی را کم کنید.
دانشگاه ها رو صنعتی کنید نه علمی!

من ممتاز دانشگاه بودم فک میکردم اگه اول باشی حداقل برا تو یکی دیگه جایگاهی هست، من واقعا از جذب نیروی شرکت نفت سر در نمیارم چطور تامین نیرو میکنن بدون ازمون!! چرا نخبه ها مهندسی نفت بیکارن و یکی با مدرک حقوق یا کشاورزی یا صنایع جذب شرکت نفت میشه؟!! امروز 22 بهمن و 42 سالگی انقلابه کسی نیست بیاد بگه داره سنمون میره بالا دو روز دیگه کجا میخوایم جذب شیم تازه اگه جذبی باشه؟ چرا برای هیچ مسئولی مهم نیست

امان امان

هموطنا مشکل کار در کشور ما دانش و مهارت نیست، اون افرادی که میگن اگر مهارت داره کسی کار هست چون وسعت دیدش خیلی کوتاهه و کار فقط در حد
خیلی ساده میبینه، باید به این قبیل افراد بگم که برو یه خورده ببین قطبهای صنعتی دنیا دارن برا اشتغال چه میکنن! به اینکه یکی یه فن برای کار کوچیک حتی اشتغال زایی چند صد نفره نمیگن کار برای یه جمعیتی در حد کشور ایران.

همه بییچاره شدن تمام

دخترها را اخراج کنید از رشته های مهندسی. گند زدن به بازار کار مهندسی ها مخصوصا مهندسی صنایع و عمران

متاسفم بر دانشگاه آزاد وپیام ونور و غیرانتفاعی

دانشگاه رفتم، چند تا مدرک فنی و حرفه ای هم دارم، کار هم بلدم،
اما آخرش میگن باید سابقه کار داشته باشی، این یکی رو دیگه نمیدونم باید از کجا بیارم،

مشکل بیکاری یه طرف، بدتر از اون نبود امنیت شغلیه، میری یه جا با هزار بدبختی مشغول میشی خصوصا شرکتای خصوصی بعد از یکی دو سال یهو میبینی دیگه قراردادتو تمدید نمیکنن حالا به هزار و یک دلیل، باز دوباره سرگردان و آواره و بیکار میشی و روز از نو و روزی از نو... اینجوری اصلا واسه آینده ات برنامه ریزی نمیتونی بکنی چون کلا همیشه رو هوایی

مشکل بیکاری یه طرف، بدتر از اون نبود امنیت شغلیه، میری یه جا با هزار بدبختی مشغول میشی خصوصا شرکتای خصوصی بعد از یکی دو سال یهو میبینی دیگه قراردادتو تمدید نمیکنن حالا به هزار و یک دلیل، باز دوباره سرگردان و آواره و بیکار میشی و روز از نو و روزی از نو... اینجوری اصلا واسه آینده ات برنامه ریزی نمیتونی بکنی چون کلا همیشه رو هوایی

بدترین اشتباه یعنی درس و تحصیلات

مسئله این هست که اول مردم میروند به دنبال درس خواندن بعد از خودشان میپرسند این درس به چه درد من میخوره؟ اما اگر همان اول دوران کودکی در محیط کاری قرار داشته باشند خود به خود به فکر ارتقای کار و خلاقیت خواهند افتاد و در آن زمینه مطالعه خواهند نمود. دولت باید این بستر را فراهم کنه برای تمام دانش آموزان تا به جای اینکه در سن ۱۸ سالگی انتخاب رشته کنند، از همان سنین طفولیت با کار ملموس و جدی در ارتباط نزدیک باشند و علم آموزی و کارآموزی کنند، اگر قرار است انصراف یا تغییر رشته دهند اینکار در همان سنین پایین صورت گیرد تا بازدهی امر آموزش بیشتر شود و وقت و زحمات اساتید و معلمان به هدر نرود!

وقت این همه مهندس لازم نیست خوب دانشگاه ها جذب نکنند این همه پول هم حروم نمیشه