تو روزهای سیطره داعشی ها بر عراق و سوریه ، من برای سوریه اسم نوشتم ولی نبردنم . برای اینکه آمادگی دفاعی پیدا کنم همیشه با اسلحه بسیج تمرین می کردم حتی گاهی اوقات که محدودیت فشنگ و مهمات داشتیم . من یه تیر وکمان درست کردم و با همون تیرکمان تمرین تیراندازی می کردم و با تمام وجود و از اعماق قلبم آرزوی روبرو شدن با داعشی ها را داشتم البته نه تو ایران . (چون حیف کشور عزیزم ایران که پای حرامی هایی مثل داعشی ها بخواد پاشون به این خاک برسه ) تا بتونم عقده گشایی کنم و عقده تمام مظلومان سوریه و عراق از حلقوم داعشی ها در بیارم . و در آخر درود بر شرف حاج قاسم و بچه های مدافع حرم که وحشی ترین تروریستهای جهان را نابود کردند .
دقیقاا گاهی فکر می کنم اگر اینجا عراق بود... وای اصلا صحبتش هم درد آوره
درود بر حاج قاسم ها ی ایران واقعا خدارحمتش کند حاج قاسم رو چند روز دیکه تا سالگرد ایشون مونده.
ناشناس
۰۷:۴۳ ۰۹ دی ۱۳۹۹
سلام وقتی این مطلبو می خونی اعصابت بهم می ریزه خدا نیاره اون روزی ک خدایی نکرده بخای تجربش کنی من خودم همیشه برای مدافعین و سربازان امنیت این سرزمین دعا میکنم و دعای مخصوص ب روح بلند سردار دارم ک باعث این امنیته انشاالله با امام حسین محشور باشه ک جز این نیست
درود بر حاج قاسم ها ی ایران واقعا خدارحمتش کند حاج قاسم رو چند روز دیکه تا سالگرد ایشون مونده.