در ایران فوری درختان را قطع می کنند و جای آن را با بتون پر می کنند ، هزینه قطع درخت در ایران کم است و با خاطیان برخورد جدی نمی شود، اکثر محیطهای مسکونی افسرده کننده است زیرا درخت و گیاه به فراموشی سپرده شده است، در بعضی از مجتمع های میلیاردی وقتی وارد آن میشوی ، احساس خفگی می کنی ، فرهنگ طبیعت دوستی حتی در پول دارهای ما هم ضعیف است خانه باغ ها را می فروشند در حالی که مشکل مالی هم ندارند بعد می روند در آپارتمان زندگی می کنند ،
این درختها شانس آوردن در ایران نیستن وگرنه سازنده های محترم طی یک برنامه ریزی حساب شده قبل از اخذ جواز ساخت، اول به درخت دیگه آب نمیدادند که خشک شود و بعد قطعش میکردند.