ناشناس

۲۱:۲۶ ۱۴ فروردين ۱۴۰۰

لعنت به سال نحس ۱۳۹۹
هیچکس یک آب خوش از گلوش پایین نرفت

۰

پاسخ دادن

ناشناس

۱۹:۵۹ ۳۰ بهمن ۱۳۹۹

سال۹۹ کمرم از نوسان قیمت و بیماری و بلا از ۹۹ناحیه شکست. بازم خداروشکر که سه رقمی نشد.

۰

پاسخ دادن

ناشناس

۱۵:۱۷ ۳۰ بهمن ۱۳۹۹

تمام شدن کرونا و برگشتن به زندگی عادی، دید و بازدید اقوام و صله رحم

۰

۲

پاسخ دادن

ناشناس

۱۱:۵۶ ۳۰ بهمن ۱۳۹۹

آب خوش

۰

۱

پاسخ دادن

ناشناس

۱۱:۴۷ ۳۰ بهمن ۱۳۹۹

سفر و اینکه با خیال راحت برم بیرون از خونه

۰

۲

پاسخ دادن

sina

۱۱:۲۱ ۳۰ بهمن ۱۳۹۹

بزرگترین حسرت اینه که ای کاش بجای 1399 الان 1400 بود! والا :))))

۱

۳

پاسخ دادن

ناشناس

۰۹:۲۶ ۳۰ بهمن ۱۳۹۹

بزرگترین حسرت من استخدام نشدن در سپاه بود و هست
تمام مراحل گزینش رو انجام دادم و قبول شدم اما در انتها به من گفتن که کلا طرح منتفی شده...به همین سادگی

۵

۲

پاسخ دادن

ناشناس

۰۹:۱۳ ۳۰ بهمن ۱۳۹۹

خوردت موز. جیگر گوسفند. کله پاچه. چنجه. شیشلیگ.

۰

۵

پاسخ دادن

ناشناس

۰۸:۵۷ ۳۰ بهمن ۱۳۹۹

ما مگه داریم زنده گی می کنیم ما فقط می خواهیم زنده بمانیم امروز رد کنیم تا فردا خدا بزرگه .مگه حسرتهای ما یکی دوتاست بجز ی عده ای خاص بقیه دارن حسرت می خورند

۱

۱۲

پاسخ دادن

ناشناس

۰۸:۴۶ ۳۰ بهمن ۱۳۹۹

حسرت بزرگ همه ی مردم ایران توی ابن چندسال اخیر اینه که نتونستیم برای بچه هامون چیزایی رو که میخواستن تهیه کنیم

۰

۸

پاسخ دادن

حمید

۰۸:۱۲ ۳۰ بهمن ۱۳۹۹

حسرت اصلیه فرج امام زمانه،یه سالم گذشت...