یادش بخیر عالی بود..واقعا چاق و لاغر دلهره اور بود و بیشتر کاراکترایی که معرفی کردین همینجور..

واقعا چرا با روح و روانمون بازی میکردید؟؟!!
من که هنوزم یاد این کارتون ها میفتم ترس کودکی و دلهره اون زمان رو حس میکنم...

الان که یاد سمندون می افتم بازم میترسم نمیدونم واقعا اون موقه اونایی که مجوز پخش همچین کار وحشتناکی رو میدادن یک لحظه به ترسناک بودنش فکر کردن
اصلا اونها مدرکشون چی بود؟
ایا روانشناسی میدونستن چیه؟
یا چاق و لاغر
یا حتی پینوکیو که از دیدنش حالم بهم میخورد چون خودمو جای اون جا میزدم و از خنگ بودن خودم حالم بهم میخورد واسه همین بیشتر وقتا تماشا نمیکردم
با اینکه کارهای دیگه غمگین بود ولی به اندازه اینها مخرب نبودن در کل ما دهه 60 ها از هیچی شانس نیاوردیم مخصوصا ما بچه های خوزستان که هنوز آژیر حمله هوایی تو گوشمه و فرار کردنمون به سنگرهای مدرسه و بعد صدای ضد هوایی و انفجار و... خیلی ترسناک بود

من از برونکا میترسیدم

ممنون yjc
ما رو به دوران کودکی بردی

واقعاً چه دورانی بود، حداقل این د. لتهای 11 و 12 و تجربه نکرده بودیم

من از برونکا و آدم آهنی چاق و لاغر کاش و کاشکی خیلی میترسیدم.واقعا اگه دقت کنید دیگه سریال هایی که واسه بچه های امروزی میسازن اینجوری نیست.بیچاره دهه شصتی ها از فیلم و کارتون هم شانس نیاوردن!

یاددهه۶۰بخیر
ای کاش تلویزیون بیشترازاون فیلم وکارتون هاپخش کنه