نظریه ی اَبَرفضا که آقای میشیو کاکو هم کتابی در این مورد نوشته است، یک نظریه جالبه که در این نظریه از یک دیدگاه های جدید و متفاوتی در مورد موجودات فضایی صحبت کرده. در این بحث، موجودات فضایی، تفاوت هاشون از لحاظ ریاضیات و هندسه و ابعاد مشخص میشه.
ما آدم ها فقط می تونیم چیزهای یک بُعدی و دو بُعدی و سه بُعدی رو تجسم کنیم و نمی تونیم اشیای چهاربُعدی یا بیشتر رو تجسم کنیم. اما با بررسی دنیای سه بُعدی و دو بُعدی، میتونیم، تا حدودی، فضای چهاربُعدی رو هم تجسم کنیم. مثلاً یه دنیای دوبُعدی، شبیه یه صفحه کاغذ تختِ فرضی هست که موجوداتِ توی اون فقط میتونن به بالا و پایین و چپ و راست حرکت کنند اما حتی یک میلیمتر هم نمیتونن از توی این کاغذ خارج بشن. حالا اگه یه آدم، دستش رو وارد این صفحه ی کاغذ بکنه، اون موجودات، نمیتونن انگشت های اون دست رو ببینند، بلکه فقط پنج تا دایره ی جدا می بینن که سطح مقطع انگشت ها با اون صفحه هست. و اونها نمی دونند که این پنج تا دایره متعلق به یک جسم سه بُعدی هست.
حالا اگه اون آدم دستش رو حرکت بده، اون موجوداتِ دوبُعدی میبینند که اون پنج تا دایره، آرام آرام به هم متصل شده و تبدیل به یک دونه دایره ی بزرگ میشن. یعنی در واقعیت، اون دایره ی بزرگ، سطح مقطع صفحه دوبُعدی با مُچ دست اون آدم هست.
حالا شاید دنیای چهاربُعدی هم همینطور باشه. مثلاً ما الآن میبینیم که چند تا کهکشان حرکت می کنن و به هم برخورد میکنن و یک کهکشان بزرگ یا یک سیاهچاله ی فضایی رو به وجود میارن. ممکنه اون کهکشان ها سطح مشترک اجزای یک جسم چهاربُعدیِ خیلی بزرگ با دنیای سه بُعدیِ ما باشند که ما خودِ اون جسم چهاربُعدی رو نمیبینیم، اما تغییراتش رو در اثر حرکتش میبینیم.
موجودات دیگه که هستن در سیارات دوردست که شکی نیست اما شاید مثله همین حشرات و حیوانات زمینی باشن و خلاصه عقل و درک و توانایی ننداشته باشن برای رفتن به جای دیگه و یا چیدن نقشه حمله به زمین و....خلاصه اینایی که میبینیم ساختگی هست احتمالا اما اگه واقعی باشن و پیشرفته تر از ما باشن اونجا دیگه حرفی نمیمونه اما در مورد حمله و تسخیر زمین بعید میدونم همچین روحیه ای داشته باشن و خود انسان بدتر میتونه باشه تا اونا بنظر در مورد حمله و..
البته خودمون هم موجوداتی مثله جن داریم شاید اصلا جن باشن و یا چیزه مشابه که نمیدونم جن تنها در زمین سکونت داره یا در سیارات دیگه هم ممکنه باشن!
البته ک درقران تصریح شده انسانها اشرف مخلوقاتن ولی در بعدهای دیگم موجوداتی هستند ک در بعضی جهات از ما پیشرفته ترند ولی مث ما کامل نیستن چون ما هم جسم داریم هم روح و هم عقل و هم غریزه شاید غریزشون بهشون این اجازه رو نداده و یا خدابهشون اجازه نداده یا فرمانده هاشون و این فعلا جزو قوانینشون نبوده تا موعد مقرر!
ناشناس
۱۴:۱۵ ۱۰ اسفند ۱۴۰۰
یه سوال دارم تو خودت دوست داری کسایی رو ببینی که حتی به سیاره و خانواده و دوستای خودشون رحم نمیکنن؟ دوست داری با موجوداتی ارتباط بگیری که سر موضوعاتی که میشه با حرف زدن حلشون کرد دعوا و خون و خونریزی میکنن پس وقتی اونا به گونه خودشون رحم نمیکنن پس چجوری میخوان به تو رحم کنن؟ تک تک این چیزایی که گفتم رو بیشتر آدما دارن و اگه یه موجود بیگانه ببینن صد در صد تیکه پارش میکنن تا دیگه نبینن
ظفر
۱۶:۱۴ ۲۰ فروردين ۱۴۰۰
موجودات فضائی وجود دارد ونباید به آن شک کرد.امام جعفر صادق(ع)وقتی از ایشان ازعلم دنیا های دیگر سوال می کنند اینطور می فرمایند"غیر از این جهان که ما در آن زندگی میکنیم ،دنیاهای وجود دارد که بسی بزرگتر از این جهان است ودر آن دنیا ها علومی است که شاید با علوم این جهان فرق دارد".
تئوری نسبیت انشتین وبعد هم تئوری ضد ماده را مطرح میکند طبق فرمول انیشتین جسمی که به سرعت نور برسد تبدیل به انرژی خواهد شد.
آنچه که بشر امروزی توانست وسیله ای اختراع بکند چند هزار کیلومتر درساعت است .پس نمی توانیم به سرت نور حرکت کنیم.
در دنیا ضد ماده در درون اتم ها الکترون هسته اتم منفی پروتون منفی است .معلوم نیست در آن جهان چه قوانین فیزیکی حکم فرمائی میکند.دردنیای ما برعکس الکترون هسته اتم منفی وپروتون مثبت است.
حال موجوداتی که از جهانی دیگربا سرعت نور حرکت می کنند ووارد فضای کره زمین می شوند باید از علومی پیشرفته برخوردار باشندوضد ماده برای آنها حل شده باشد،که اندیشه مردم این دنیا قادر به ادراک آن ها نیست.
نحوه حرکت بشقاب پرنده ها که ابتدا آهسته و سپس سریع حرکت میکنن و بعدش کوچیک میشن و سپس ناپدید میشن، کاملاً منطبق با نظریه انقباض طولی هست که در تئوری نسبیت خاص مطرح شده. کلاً نظریه های نسبیت خاص و نسبیت عام، خیلی از مسائل مربوط به بشقاب پرنده های فضایی و سفر در زمان و سیاهچاله ها و کرمچاله ها و ... رو درست توصیف میکنه.
یه کتاب دیگه هم درباره جهان ها و موجودات در فضاهایی با ابعاد مختلف هست که اسم اون کتاب "تختستان" یا "سرزمین تخت" هست. و فکر میکنم کارتونی هم از روی این کتاب ساخته شده که دیدِ بهتری از موجودات فضایی میده. در این کتاب ها نوشته که موجودات فضایی اصلاً این شکلی که ما فکر می کنیم نیستند. بلکه چون در فضاهایی با ابعاد بالاتر قرار دارند، اصلاً قابل مشاهده نیستند. چون چشم آدم ها فقط می تونه اشیای سه بعدی رو مشاهده کنه و اگر آدم بتونه از بُعد سوم خارج بشه و وارد بعد چهارم بشه، میتونه اونها رو ببینه.
موجودات فضایی به این شکل ها فکر نمی کنم وجود داشته باشه. اون چیزی که منطقی تر هست و خودِ آقای میشیو کاکو هم در کتاب هاش بهش اشاره کرده، بحث ابعاد بالاتر و جهان های موازی هست. کتابهایی در این زمینه هست از جمله از همین آقای میشیو کاکو مثل "ابرفضا" و "جهان های موازی" و کتاب های دیگه مثل "سفری به دنیای شگفت انگیز علم" و "زمان بزرگترین راز هستی" که مطالعه شون میتونه مفید باشه.
کتاب تختستان و فیلمی هم که از روی اون ساختن جالبه.
ناشناس
۱۴:۰۱ ۲۰ فروردين ۱۴۰۰
آقای میشیو کاکو در یکی از کتاب هاش میگه دنیای ما برای موجوداتی که در دنیای بعد چهارم زندگی میکنن، مثل دنیای دو بعدی برای دنیای ماست.
دنیای دو بعدی یک دنیای فرضی است شبیه یک صفحه کاغذه که همه موجودات اون شبیه شکل های دو بعدی روی صفحه کاغذند که فقط میتونن بالا و پایین و چپ و راست حرکت کنند. اما نمی تونن از صفحه کاغذ خارج بشن. اما ما که در دنیای سه بعدی هستیم، می تونیم از بالا به دنیای دو بعدی روی صفحه نگاه کنیم و حتی داخل خونه های دوبعدی شون رو هم ببینیم. حالا اگه یکی از این موجودات فرضیِ دوبعدی، از داخل صفحه خارج بشه، بقیه موجوداتِ دوبعدی فکر میکنن که اون موجود ناپدید شده !!
دنیایِ سه بعدی ما هم برای موجودات چهار بعدی (اگه وجود داشته باشن) دقیقاً همینطوره. یعنی اونها از بالا (بعد چهارم) دارند به دنیای ما نگاه می کنند. یعنی حتی اگه ما یه چیزی داخل یه جعبه ی کاملاً بسته قرار بدیم، از بعد چهارم میشه داخل جعبه رو هم دید. حالا اگه یه آدم وارد بُعد چهارم بشه، میتونه از بالا به جهان سه بعدی نگاه کنه در حالیه به نظر میرسه که به طور ناگهانی ناپدید شده.
زیاد جدیش نگیرید. میچیو کاکو فراماسونه و سعی میکنه خزعبلات کابالا رو به علم بچسبونه. نمیگم هرچی میگه غلطه ولی رسانههای غربی اینجور سلبریتیها رو برای گول زدن و دور کردن مردم از خدا مطرح میکنند.
ناشناس
۲۰:۵۶ ۲۰ فروردين ۱۴۰۰
این بحث ها مباحث هندسه و ابعاد هست که توی تمام دانشگاه های جهان و رشته های ریاضیات و فیزیک تدریس میشه چه ربطی به فراماسون داره؟؟؟!!! برای اطلاعات بیشتر میتونید به کتاب های هندسه ی مسطحه و اجسام و فضاهای چند بعدی مراجعه کنید. همچنین کتاب های فیزیک هم در مباحث نظریه فضا زمان و نسبیت، مطالبی در این موارد دارند.
ناشناس
۲۰:۵۸ ۲۰ فروردين ۱۴۰۰
توی اینترنت مطلبی در خصوص فراماسون بودن میچیو کاکو پیدا نکردم. تا جایی که می دونم، اون هم یه اخترشناس و فیزیکدان شبیه انیشتین و نیوتن و ... هست.
ناشناس
۲۱:۰۲ ۲۰ فروردين ۱۴۰۰
موجودات فضایی و جهان های موازی و ... هیچ ربطی به فراماسون و این چیزا نداره. موجودات فضایی یا سیاهچاله ها یا جهان های موازی و فضاهای چند بُعدی، فقط نظریه هایی هستند که البته هیچکس هم نمیگه صد درصد درست اند. تمام نظریه های فیزیکی اینجوری اند. اما دلیل نمیشه هر چیزی رو بچسبونیم به فراماسون و ...
بعله
۱۳:۵۹ ۲۰ فروردين ۱۴۰۰
خیلی وقت که کره زمین فرازمینی ها اداره میکنن کلا کنترل همه چیز در اختیار فرازمینی هاست چند سالی میشه که دارن افکار عمومی اماده میکنن یه حرفم انداختن تو دهن مردم که هرکس خواست از این چیزا بگه سریع برچسب توهم به طرف بزنن و بگن تئوری توهم توطئه. ما تو ماتریکس زندگی میکنیم
اینکه تقریبا تمام زمین رو عدهای خاص کنترل میکنند درسته ولی اونها فضایی نیستند بلکه یه مشت طمع کار و قدرت طلب از بین خود انسانهاند که با در دست گرفتن قدرت اقتصادی به مقدرات مردم جهان حاکم شدند و وجدان و اخلاق سرشون هم نمیشه. توهمات امثال دیوید آیک فقط موجب نادان جلوه دادن افرادی که به این سیستم ظالمانه اعتراض دارند میشه. این یکی از روشهایی هست که برای ترور شخصیت استفاده میکنند. یه تئوری توطئه احمقانه درست کن بعد با قدرت رسانهای اونو کنار توطئههای واقعی که از طرف حق طلبان مطرح میشه قرار بده و بطور مثال به توده ناآگاه مردم اینو الغا کن که هرکس به دست داشتن خود رژیم آمریکا در واقعه ۱۱ سپتامبر اعتقاد داره دیوانهای هست که لزوما به تخت بودن زمین هم اعتقاد داره و متاسفانه این روش برای در تاریکی نگه داشتن تعداد زیادی از مردم دنیا جواب میده
ما آدم ها فقط می تونیم چیزهای یک بُعدی و دو بُعدی و سه بُعدی رو تجسم کنیم و نمی تونیم اشیای چهاربُعدی یا بیشتر رو تجسم کنیم. اما با بررسی دنیای سه بُعدی و دو بُعدی، میتونیم، تا حدودی، فضای چهاربُعدی رو هم تجسم کنیم. مثلاً یه دنیای دوبُعدی، شبیه یه صفحه کاغذ تختِ فرضی هست که موجوداتِ توی اون فقط میتونن به بالا و پایین و چپ و راست حرکت کنند اما حتی یک میلیمتر هم نمیتونن از توی این کاغذ خارج بشن. حالا اگه یه آدم، دستش رو وارد این صفحه ی کاغذ بکنه، اون موجودات، نمیتونن انگشت های اون دست رو ببینند، بلکه فقط پنج تا دایره ی جدا می بینن که سطح مقطع انگشت ها با اون صفحه هست. و اونها نمی دونند که این پنج تا دایره متعلق به یک جسم سه بُعدی هست.
حالا اگه اون آدم دستش رو حرکت بده، اون موجوداتِ دوبُعدی میبینند که اون پنج تا دایره، آرام آرام به هم متصل شده و تبدیل به یک دونه دایره ی بزرگ میشن. یعنی در واقعیت، اون دایره ی بزرگ، سطح مقطع صفحه دوبُعدی با مُچ دست اون آدم هست.
حالا شاید دنیای چهاربُعدی هم همینطور باشه. مثلاً ما الآن میبینیم که چند تا کهکشان حرکت می کنن و به هم برخورد میکنن و یک کهکشان بزرگ یا یک سیاهچاله ی فضایی رو به وجود میارن. ممکنه اون کهکشان ها سطح مشترک اجزای یک جسم چهاربُعدیِ خیلی بزرگ با دنیای سه بُعدیِ ما باشند که ما خودِ اون جسم چهاربُعدی رو نمیبینیم، اما تغییراتش رو در اثر حرکتش میبینیم.
البته خودمون هم موجوداتی مثله جن داریم شاید اصلا جن باشن و یا چیزه مشابه که نمیدونم جن تنها در زمین سکونت داره یا در سیارات دیگه هم ممکنه باشن!
تئوری نسبیت انشتین وبعد هم تئوری ضد ماده را مطرح میکند طبق فرمول انیشتین جسمی که به سرعت نور برسد تبدیل به انرژی خواهد شد.
آنچه که بشر امروزی توانست وسیله ای اختراع بکند چند هزار کیلومتر درساعت است .پس نمی توانیم به سرت نور حرکت کنیم.
در دنیا ضد ماده در درون اتم ها الکترون هسته اتم منفی پروتون منفی است .معلوم نیست در آن جهان چه قوانین فیزیکی حکم فرمائی میکند.دردنیای ما برعکس الکترون هسته اتم منفی وپروتون مثبت است.
حال موجوداتی که از جهانی دیگربا سرعت نور حرکت می کنند ووارد فضای کره زمین می شوند باید از علومی پیشرفته برخوردار باشندوضد ماده برای آنها حل شده باشد،که اندیشه مردم این دنیا قادر به ادراک آن ها نیست.
دنیای دو بعدی یک دنیای فرضی است شبیه یک صفحه کاغذه که همه موجودات اون شبیه شکل های دو بعدی روی صفحه کاغذند که فقط میتونن بالا و پایین و چپ و راست حرکت کنند. اما نمی تونن از صفحه کاغذ خارج بشن. اما ما که در دنیای سه بعدی هستیم، می تونیم از بالا به دنیای دو بعدی روی صفحه نگاه کنیم و حتی داخل خونه های دوبعدی شون رو هم ببینیم. حالا اگه یکی از این موجودات فرضیِ دوبعدی، از داخل صفحه خارج بشه، بقیه موجوداتِ دوبعدی فکر میکنن که اون موجود ناپدید شده !!
دنیایِ سه بعدی ما هم برای موجودات چهار بعدی (اگه وجود داشته باشن) دقیقاً همینطوره. یعنی اونها از بالا (بعد چهارم) دارند به دنیای ما نگاه می کنند. یعنی حتی اگه ما یه چیزی داخل یه جعبه ی کاملاً بسته قرار بدیم، از بعد چهارم میشه داخل جعبه رو هم دید. حالا اگه یه آدم وارد بُعد چهارم بشه، میتونه از بالا به جهان سه بعدی نگاه کنه در حالیه به نظر میرسه که به طور ناگهانی ناپدید شده.