سلام سه معلول در یک خانواده در روستا هستیم، که برای رفت امد به شهربامشکل جدی مواجه هستیم هرروز بااینکه مشکل حرکتی داریم پیاده رویمکنیم کمکی کنن تا وسیله ای تهیه کنیم
من ۱۰ سال به علت بیکاری مهاجرت کردم تهران و مجبور به کار سرایداری شدم و همسر کارهای اینجانب را به عهده گرفته است الا ن همسرم به علت فرسودگی بدنش دیگر قادر به کار کردن نیست و دچو قادر به خرید مسکن کنیستیم که بتونیم دنبال کار سبکتری باشیم و با کارفرمامون دچار مشکل میشیم و هیچ کمکی به ما نمیشود که بتوانیم استقلال مالی داشته باشیم مخصوصا در حال حاظر مسکن که کلا کمر شکن شده و در روستا هم نمیشه حتی زمین خرید بعد برسد اشتغل و وضع خورد و خوراک
سلام من پدر یک پسر ۹ ساله معلول ذهنی شدید(سندروم دوان) هستم,کارگر ساختمانی(فصلی) هستم پسرم نیاز شدید به گفتار درمانی و کار درمانی دارد ولی به دلیل نداشتن توان مالی شرمنده پسرم هستم عاجزانه درخواست مساعدت دارم.خداوند جزای خیر به شما عنایت بفرمائید.
با سلام و عرض ارادت خدمت شما مسئول گرامی.
چند صباحی است که شهر ودیارم به واسطه میهمان ناخوانده ای به نام کرونا حال و روز خوبی ندارد.چند صباحی است که عزیزانمان در آنی و در چشم به هم زدنی از کنارمان میروند.چند صباحی است که مردمم ناراحت و نگران از آینده و حال هستند.
در این بین هستند افرادی که مشکلات و نگرانی و بیچارگی شان دو چندان است که هم از ویروس ضربه میخورند و هم از انسانهایی که بظاهر برای کمک آمده اند.
پرسنل و جامعه هدف بهزیستی مصداق بارز این فشار دوچندان و حداکثری هستند که در این شرایط بحرانی فراموش شده اند.فشاری که در سازمان خودشان از طرف میهمانان ناخوانده که به علت بی تدبیری و نا آگاهی از فرهنگ سازمانی برشان وارد میشود.
شما خود میدانید خصوصیت بارز *میهمان ناخوانده* ،آمدن و نادیده گرفتن و بهم ریختن و رفتن است.متاسفانه این روزها ،بهزیستی بعلت نادیده گرفتن نوع وظیفه و رسالت سازمانی از طرف مدیران ناکارآمد و غیر سازمانی و پافشاری بر تصمیصات غلط از سوی سیاست گذاران ،از چشم انداز ترسیمی خود کیلومترها فاصله گرفته و روز به روز این فاصله بیشتر و بیشتر میشود.
از مصادیق این ادعا میتوان بی انگیزگی محض در پرسنل ،نارضایتی جامعه هدف،پیگیری پرسنل بویژه کارکنان باتجربه و آموزش دیده جهت انتقال به سایر سازمانها بخاطر فرار از شرایط موجود،ولنگاری مدیریتی در برخورد با مسائل و مشکلات روز جامعه هدف به جهت نداشتن عِرق سازمانی و نداشتن برنامه ،عدم استفاده از توانمندی پرسنل کارآمد صرفا بخاطر اختلاف نظر و یا حتی غرض شخصی از سوی مدیر،ایجاد جو امنیتی و تهدید و ارعاب در سازمانی که در آن رفتار مددکار گونه و ایجاد همدلی جایگاهی ویژه دارد،عدم شفافیت در توزیع منابع مالی و لجستیکی و حتی اطلاعاتی،تحقیر جایگاه سازمان با توجه به رسالت سازمانی در بین سایر دستگاهها و سازمانها ،مدیریت نمایشی و شومن بازی مدیران و انجام هزینه های گزاف برای نمایش ناکرده های خود در قالب فیلم و عکس و مستند که این خود مورد اعتراض شدید جامعه هدف میباشد،عدم اولویت بندی درانجام وظایف سازمانی توسط مدیر و پرداختن به موارد دست چندم که در این شرایط بعضا هیچ لزومی ندارد که این خود به عدم اشراف و شناخت مدیر از سازمان بر میگردد،استفاده مدیر از افراد معلوم الحال با سوابق تیره و تار مالی و اخلاقی و ایجاد حلقه تنگ مشاورین و صدها مورد دیگر.
بیچاره توانخواهان که بر دیوار که یادگاری مینویسند و به که دل بسته اند.توانجویانی که همه چشم امیدشان بعد از خدا به بهزیستی و مدیر و پرسنلش میباشد که همانند یک مددکار واقعی گوش دهند و پیگیری کنند و در صورت امکان حل نمایند.غافل از آنکه نه دل و دماغی برای پرسنل مانده و نه مدیر دلسوزی که به فکرشان باشد.به هر حال ،گلایه ها و درد دلها زیادند و زمان اندک .زمان شما خدمتگزاران به این مردم هم بسیار اندکتر از آن است که فکر میکنید و بدانید که همه چیز در یاد و خاطرمان میماند. پس منتظریم و انتظار داریم.
یاحق تیرماه یکهزار و چهارصد
حسان دامنی معلول ذهنی وحرکتی ۹ساله که هر۴ماه ازایرانشهرسیستان وبلوچستان به مشهدبرای بیماری تشنج به دکترش که درمشهدهست مراجعه کند ایاب‌وذهاب وهزینه دکتر برای خانواده ۷نفره سخت است لطفا رسیدگی کنید مادر حسان
سلام
من بیش از ده ساله با بیماری هایپرپلازی درگیرم شغلم هم آزاده سالی دو سه بار بستری میشم سه تا فرزند محصل و ی فرزند پشت کنکوری دارم بخاطر نداشتن مسکن و لوازم اولیه دو ساله پشت کنکوره
خرجمون هم فقط همین مستمری بهزیستی هست ک با این اوضاع ب هیچجا نمیرسه
اگر سازمان بهزیستی مساعدت بیشتری بکنن ممنون میشیم
با تشکر
با سلام
من ۱۸ ساله که بیماری ام اس دارم و عضو بهزیستی و واقعا مستمری که بهزیستی به ما هیچ دردی از ما دوا نمیکنه حتی پول یه آمپولمون هم نمیشه.حدود ۹ ماهه که همسرم من و دختر ۲۰ ساله م رو از خونه بیرون انداخته و نه خرجی داریم و نه خونه ای که بتونیم توش زندگی کنیم و نه کاری که خرج زندگی رو باهاش دربیارم . الان هم چند روز خونه پدرم و چند روز خونه خواهرم هستیم . واقعا زندگیمون سخت میگذره. دیگه کم آوردم . وکیل هم گرفتم ولی دادگاه و قاضی بعد از ۹ ماه هنوز پرونده م رو نگاه نکرده و منتظر وقت قاضی هستم که اونم معلوم نیست چندسال دیگه وقت بده. از شما خواهش میکنم کمکم کنید حداقل کاری که حقوق ثابتی داشته باشه و بتونم انجام بدم و محتاج هیچکس نباشم . لطفا کمکم کنید روند کارهای دادگاهم زودتر پیش بره و به نتیجه برسم.
من دانشجو هم هستم و بهزیستی قرار بود شهریه ی ما رو بپردازه ولی متأسفانه هنوز خبری نیست لطفا در خصوص شهریه ی دانشجوها هم اقدام کنید و پولی که اول گفتند بهزیستی پرداخت میکنه رو به دانشجو ها لطف کنید بدید.
از شما خواهش میکنم که کمکم کنید
سلام پسری معلول دارم با صد در صد از کار افتادگی 28 ساله که با توجه به کمیسیون بهزیستی دارای معلولیت بسیار شدید جسمی و ذهنی هر بار که به بهزیستی مراجعه میکنم و در خواست تسحیلات میکنم به خاطر اینکه بازنشسته آموزش و پرورش هستم هیچگونه همکاری نمیشود گناه من چیست که چرا به بازنشستگان هیچگونه تسحیلات اعطا تمیشود با توجه باینکه هزینه تعمین دارو و نگهداری معلولی که ابتدایی ترین نیازهایش ازجمله حرکت دادن غذا دادن و عدم توانایی کنترل ادرار و مدفوع به طور کامل عاجز است و وزن بالا نامبرده ازجمله مشکلات نگهدار ری وی میباشد خواهشمند است برای خانواده های که یک کودک معلول دارند امتیاز اعطای تسهیلات مسکن و کار مخصوصا برای بازنشستگان در نظر گرفته شود
با سلام من و همسرم مددجو بهزیستی هستیم دو تا بچه داریم فاقد مسکن و اتومبیل.
لطفاً مسکن دو معلولیتی رو اجرایی تر کنید . مددکار میگه خونه بخرید و سند بیارید تا وام 30 تومنی رو بعد بهتون بدیم آخه الان که خونه یک میلیارد هست ما ها که مشکل معیشتی داریم چطور بریم خونه بخریم
باعرض سلام وخسته نباشید. محمدامین ریگی هستم . دانشجوی رشته مدیریت متاهل دارای دو فرزند هستم معلول جسمی هستم توانایی اینکه کاروکاسبی کنم ندارم پدرومادرم فوت کردن وخرج زندگیم فقط یارانه ومعیشتی ومستمری بهزیستی هستش که خداوکیلی کفاف نمیکنه یه دونه بچه من کوچیک هستش توان پوشاک وشیرخشک ندارم.. وشرمم میاد دستم راجلوی کسب دراز کنم . ازشما خواهشمندم لطفا به فکر من وتمام معلولین باشید چون ما خودمون معلول وهیچ پشتوانه ای نداریم
باسلام. من وپنج نفرازمعلولان بهزیستی یاسوج چهارساله که میخوایم گواهینامه رانندگی بگیریم وهراموزشگاهی که میریم میگن که مابرای افرادمعلول ثبت نامی نداریم وبایدیاشیرازیااصفهان برویدوانجاگواهینامه بگیریدوواقعابرای یه فردمعلول بااین همه مشکل وهزینه توانی که به استان دیگه ای برویم رانداریم. چرایه استان به این بزرگی امکانات برای یه گواهینامه رانداره، چندباربهزیستی وراهنمایی رانندگی رفتیم وجواب درستی به ماندادن حالاخواهش میکنم که پیگیری کنید. تشکر
چند صباحی است که شهر ودیارم به واسطه میهمان ناخوانده ای به نام کرونا حال و روز خوبی ندارد.چند صباحی است که عزیزانمان در آنی و در چشم به هم زدنی از کنارمان میروند.چند صباحی است که مردمم ناراحت و نگران از آینده و حال هستند.
در این بین هستند افرادی که مشکلات و نگرانی و بیچارگی شان دو چندان است که هم از ویروس ضربه میخورند و هم از انسانهایی که بظاهر برای کمک آمده اند.
پرسنل و جامعه هدف بهزیستی مصداق بارز این فشار دوچندان و حداکثری هستند که در این شرایط بحرانی فراموش شده اند.فشاری که در سازمان خودشان از طرف میهمانان ناخوانده که به علت بی تدبیری و نا آگاهی از فرهنگ سازمانی برشان وارد میشود.
شما خود میدانید خصوصیت بارز *میهمان ناخوانده* ،آمدن و نادیده گرفتن و بهم ریختن و رفتن است.متاسفانه این روزها ،بهزیستی بعلت نادیده گرفتن نوع وظیفه و رسالت سازمانی از طرف مدیران ناکارآمد و غیر سازمانی و پافشاری بر تصمیصات غلط از سوی سیاست گذاران ،از چشم انداز ترسیمی خود کیلومترها فاصله گرفته و روز به روز این فاصله بیشتر و بیشتر میشود.
از مصادیق این ادعا میتوان بی انگیزگی محض در پرسنل ،نارضایتی جامعه هدف،پیگیری پرسنل بویژه کارکنان باتجربه و آموزش دیده جهت انتقال به سایر سازمانها بخاطر فرار از شرایط موجود،ولنگاری مدیریتی در برخورد با مسائل و مشکلات روز جامعه هدف به جهت نداشتن عِرق سازمانی و نداشتن برنامه ،عدم استفاده از توانمندی پرسنل کارآمد صرفا بخاطر اختلاف نظر و یا حتی غرض شخصی از سوی مدیر،ایجاد جو امنیتی و تهدید و ارعاب در سازمانی که در آن رفتار مددکار گونه و ایجاد همدلی جایگاهی ویژه دارد،عدم شفافیت در توزیع منابع مالی و لجستیکی و حتی اطلاعاتی،تحقیر جایگاه سازمان با توجه به رسالت سازمانی در بین سایر دستگاهها و سازمانها ،مدیریت نمایشی و شومن بازی مدیران و انجام هزینه های گزاف برای نمایش ناکرده های خود در قالب فیلم و عکس و مستند که این خود مورد اعتراض شدید جامعه هدف میباشد،عدم اولویت بندی درانجام وظایف سازمانی توسط مدیر و پرداختن به موارد دست چندم که در این شرایط بعضا هیچ لزومی ندارد که این خود به عدم اشراف و شناخت مدیر از سازمان بر میگردد،استفاده مدیر از افراد معلوم الحال با سوابق تیره و تار مالی و اخلاقی و ایجاد حلقه تنگ مشاورین و صدها مورد دیگر.
بیچاره توانخواهان که بر دیوار که یادگاری مینویسند و به که دل بسته اند.توانجویانی که همه چشم امیدشان بعد از خدا به بهزیستی و مدیر و پرسنلش میباشد که همانند یک مددکار واقعی گوش دهند و پیگیری کنند و در صورت امکان حل نمایند.غافل از آنکه نه دل و دماغی برای پرسنل مانده و نه مدیر دلسوزی که به فکرشان باشد.به هر حال ،گلایه ها و درد دلها زیادند و زمان اندک .زمان شما خدمتگزاران به این مردم هم بسیار اندکتر از آن است که فکر میکنید و بدانید که همه چیز در یاد و خاطرمان میماند. پس منتظریم و انتظار داریم.
یاحق تیرماه یکهزار و چهارصد
من بیش از ده ساله با بیماری هایپرپلازی درگیرم شغلم هم آزاده سالی دو سه بار بستری میشم سه تا فرزند محصل و ی فرزند پشت کنکوری دارم بخاطر نداشتن مسکن و لوازم اولیه دو ساله پشت کنکوره
خرجمون هم فقط همین مستمری بهزیستی هست ک با این اوضاع ب هیچجا نمیرسه
اگر سازمان بهزیستی مساعدت بیشتری بکنن ممنون میشیم
با تشکر
من ۱۸ ساله که بیماری ام اس دارم و عضو بهزیستی و واقعا مستمری که بهزیستی به ما هیچ دردی از ما دوا نمیکنه حتی پول یه آمپولمون هم نمیشه.حدود ۹ ماهه که همسرم من و دختر ۲۰ ساله م رو از خونه بیرون انداخته و نه خرجی داریم و نه خونه ای که بتونیم توش زندگی کنیم و نه کاری که خرج زندگی رو باهاش دربیارم . الان هم چند روز خونه پدرم و چند روز خونه خواهرم هستیم . واقعا زندگیمون سخت میگذره. دیگه کم آوردم . وکیل هم گرفتم ولی دادگاه و قاضی بعد از ۹ ماه هنوز پرونده م رو نگاه نکرده و منتظر وقت قاضی هستم که اونم معلوم نیست چندسال دیگه وقت بده. از شما خواهش میکنم کمکم کنید حداقل کاری که حقوق ثابتی داشته باشه و بتونم انجام بدم و محتاج هیچکس نباشم . لطفا کمکم کنید روند کارهای دادگاهم زودتر پیش بره و به نتیجه برسم.
من دانشجو هم هستم و بهزیستی قرار بود شهریه ی ما رو بپردازه ولی متأسفانه هنوز خبری نیست لطفا در خصوص شهریه ی دانشجوها هم اقدام کنید و پولی که اول گفتند بهزیستی پرداخت میکنه رو به دانشجو ها لطف کنید بدید.
از شما خواهش میکنم که کمکم کنید
ممنون و سپاسگزارم از لطفتون
لطفاً مسکن دو معلولیتی رو اجرایی تر کنید . مددکار میگه خونه بخرید و سند بیارید تا وام 30 تومنی رو بعد بهتون بدیم آخه الان که خونه یک میلیارد هست ما ها که مشکل معیشتی داریم چطور بریم خونه بخریم