چرا نرن بمونن اینجا منتظر ازبین رفتن ارزو هاشون باشن ؟چه کاری کردن برا نخبه ها یه کم انگیزه داشته باشن برا موندن؟کاری کردین ک نرم افزارو مقاله و خیلی چیز های دیگه که بدیهی باید باشه پیدا نمیشه تو مملکت براشون

امیدوارم روزی برسه که خواهر ناتنی ام برگرده و با خیال راحت و آسوده بتونه در کشور پدری خودش زندگی و کار کنه.
امیدوارم روزی برسه که هیچ دانشجویی،و...به هیچ شرایطی از کشور خارج نشه و....

تو برنامه رسانه ملي وقتي ميفرماييد هركه اينجا رو نميخواد بره،ديگه چه گله اي ميمونه.

آقایی در روستای ما چوپان بود؛ به هر طریقی پولی فراهم آورد و رفت به آلمان. الآن بهترین امکانات زندگی را دارد: بهترین خودرو، بهترین منزل، بهترین شغل، بهترین خانواده و..... من استاد دانشگاهم؛ نه منزلی دارم، نه خودرویی دارم، نه تفریح و مسافرتی دارم، نگران هم هستم که مبادا فردا با این همه آیین نامه های روزانه اخراج هم بشوم

جوونی که نخبه باشه
دانشگاههای خارجی بهش دعوت نامه میدن بورسیه اش کنن
که از اون دانشگاه حقوق هم به دلار و یورو بگیره
مسلمه که تعهد خدمت میده می مونه همونجا
مغز ... نخورده که الاف باشه اینجا
بعد توی پست دکترا حلق آویز کن خودشو که چرا از پس مخارجش توی 30 - 40 سالگی بر نمیاد.

تا ارزشی براشون قائل نشن وضعیت همینه.

تازه میگی زنگ خطر؟.....هر کی رفت از این مملکت حتی ی کشور داغون به قول ارسطو آسیای فقیر میانه هم از ما پیشرفته تره...عمرمون جوونیمون تو این مملکت به باد رفت....من با لیسانس حقوق از تالش اومدم شهرک اندیشه تهران زیتون میفروشم تو همون مغازه هم میخوابم تا خرجم دربیاد.......زندگی تو این مملکت یعنی رنج..یعنی ظلم...یعنی هیشکی سرجای خودش نیست

متاسفانه تو کشورمون به مسائل علمی توجهی نمیشه.
به عنوان مثال آیا نمیشه مشکل برق کشور رو با انرژی خورشیدی رفع کنند؟!!
میشه. اما اراده ای برای این کار وجود نداره.

چرانروند 42سال دراین مملکت چه کردن براجوانان برن خدانگهدارشون منه بیچاره اشتباه کردم بازورالتماس فرزندانم رانگذاشتم خارج شوند حالا کوروپشیمانم ازین زندگیم نه ازدواج نه شغل کارفقط گرفتارفقرضلم ستم شدیم پول خرج کنی فرزند درس بخاند به امید فردای بهتر وقتی نباشد چه بهتر که محاجرت کنند جوانان ایرانی مغزهای جهان هستند دراین کشوربمانندمعتاد شوند بیکارباشند بغل دست پدر مادرشون که چی

سرمایه داران بجای سرمایه گذاری در امور پیش پا افتاده مانند مسکن،ارز و دلالی تشویق به سرمایه گذاری دردجاهایی حساس مانند صنعت،کشتیرانی و بنگاه های علمی و تولییدی بنمایند و بهتر است اینان را در این مورد با برنامه ها مفید تلویزیونی راهنمایی کنند و مشکلات پیش رو یشان را دولت حل کند تا بتوانند این جوانان نخبه را با حقوق های خوب استخدام کنند

حدود سه سال وقت گذاشتم یک سیستم آمریکایی رو در زمینه آب به صورت استارتاپی و بدون هیچگونه حمایت ساختم و سعی در تجاری سازیش داشتم اما بعدش بعد از کلی زجر کشیدن فهمیدم که باید رهاش کنم البته نمیدونم شاید هم بردم تو اروپا یا استرالیا تجاری سازیش کردم. استارتاپ مشابه ما که تو آمریکا شروع به کار کرده بعد از حدود 5، 6 سال ترنور مالی سالیانه اش 600 میلیون دلار شده، اما ما حتی یک قرون هم درآمد نداشتیم.

"ایران مشکل آب وجود داره و آب نیست، البته نیازی هم نیست که باشه با این بروکراسی عجیب و غریب و وضعیت فشل دولتی"

متاسفان توی مملکت ما تبعیض بیداد میکنه خانواده های عزیز ایثارگران و جانبازان و اسرا و شهدا بالاترین امتیازات رو در قبولی کنکور و استخدامی ها دارن در حالی که رتبه کنکور خیلی بالایی دارن ولی بهترین رشته رو بهشون اختصاص میدن و در نهایت با کمترین سواد علمی و به زور و با معدل پایین و چند بار مشروطی فارغ تحصیل میشن بعدش هم پست و مقام بالا و مدیریتی و الا آخر....
همینه که شاهد هستیم اوضاع مملکت روز به روز بد تر میشه.

اینجا نخبه نمی خوان آخوند میخوان که تو مغز مردم نفوذ کنه .

پول مفت بی زبان نفت رو تو ۴۲ سال اگر تو کویر لوت با ندیریت خرج کرده بودن الان آباد ترین منطقه دنیا بود .
نه اینکه نصف بیشتر کشور در منتهی الیه فقط باشن.

یه چیزی بگم تمام نقطه مقابل تمام شعارها و وعده ها و آرمیانهتی این آقایون شده ایران الان ما .
همه هم می دونیم ولی خودمونو زدیم به نفهمی.

حق این عزیزان است که بروند چون در کشور فقط به حوزه ایثار وشهادت و خانوا ده آنها وعلمای دینی توجه می شود و همه امور تحت الشعاع همین مسائل قرار گرفته همه ی مردم ناراحتند وقتی یک عالم با سواد حوزوی از دنیا میرود همه تسلیت می گویند و صدا وسیمای ( انحصاری )کلی وقت برای آن می گذارد !!!! آیا در رابطه با عزیزان علمی این گونه است ؟

این کشور فقط مال پیران مملکته تو این کشور فقط جوونی مونو گرفتن با این وضعیتی که الان هست جوونا همه پیر شدن اصلا دیگه جوون می بینین؟ همه افسرده، بی انگیزه

من نخبه نیستم.
اما یه لیسانسه ی بیکارم.
خیلی جاها برای کارگری رفتم.
اگه امکانش رو داشتم حتما من هم میرفتم.
برای کارگری میرفتم،حداقل هشتم گرو هزارم نبود