ما فقط پول برا نون داریم که بخوریم نمیریم

ما که دیگه امیدی ندارم هر چی میخواد بشه بشه

نابود شدیم به قرآن
نه پولی برای تفریح
نه برای ذخیره
خانواده برای همیشه از میوه و مغزیجات و گوشت قرمز و چیزهایی که کمبودش توی نسل های اینده با بروز بیماریهای سخت و جدید بروز پیدا میکنه، محروم شدند
تازه خدا نکنه کسی تو این اوضاع بخواد پول دارو و دکتر بده

راحت الحلقوم ترین فکرها و راه حلها در اقتصاد این شده که قبل از دستمز مالیات اخذ بشه و حقوق ها رو فریز نگهدارن ! کسی نیست بیاد و بجای فشار به اقتصاد خانوار با جسارت یکبار برای همیشه کارو برنامه ریشه ایی برای حال و آینده اقتصاد مردم رقم بزنه و ده ها ساله که هر کسی آمده همان روال رو دست گرفته و دست بدست به نفر بعدی سپرده و مسایل سرجایش باقیست