من دهه شصتی .هر چی به گذشته نگاه می کنم با اینکه خیلی بازی ها رو می کردیم و خوش بودیم فقط سه ماه تابستون و بقیه سال دوران تحصیل خوب بود شکنجه بشیم و همش در استرس و استراب به سر می بردیم این دوران بچگی من نود درصدش زجر و عذاب ده درصد بازی سرگرمی. که به خودم لعنت به اون زمان
یه ناظمی داشتیم به نام خانم ارسلانی خیلی بد ذات بود به خاطر کمی گشاد بودن مغنه ام منو از سر میزم بلند کرد زد تو گوشم جلوی بچه ها حلالش نمی کنم هنوز تو خاطرم مونده
قبلاکه خیلی هم قدیمی نیست رفاه اقتصادی به اندازه ای بودکه تو یک محله به زوریک دونه ماشین یاخودروپیدامیشداماحالاتوهرخونه حداقل دوسه تاماشین وخودروهست،دقیقالباسهاسرزانوویاآرنجشون به خاطر پارگی وفرسوده شدن لباس وصله وپرومیدوختندچون لباس خریدن مشکل بود،پس رفاه اقتصادی الان بیشتره اماتفاوتش اینه که قدیماکه زیادهم دیرنیست،ازهر۱۰ده تاازدواج۱یک موردطلاق هم به زورثبت می شدوباکم وزیادزندگی مشترک می ساختندونسبت به هم گذشت داشتند
ناشناس
۲۳:۳۰ ۳۰ دی ۱۴۰۰
حالا برعکس شده غربیا مواد تراریخته استفاده محدود دارند ایرانیا از این سموم و کودهای شیمیایی همچین به درختا تزریق میکنند که میوه ای که به طور طبیعی اندازه توپ پینگ پنگ اندازه توپ بسکتبال میشه
باتشکر
اما بهتر بود مطالبی از جنس فرهنگ غنی سرزمین خودمان باشد و همچنین عکس های زیبا از فرهنگ ایرانی