کارگر یعنی بدبخت .

هیچ تعدیل نیرویی صورت نگرفته بلکه کارگران ایرانی اخراج وکارگر افغانی جایگزین شده با حقوق ۳۰۰ یا۴۰۰ هزار تومن روزانه وغذا وجای خواب

با سلام وقتی برای بعضی از کارفرما درآمد نداشته باشند چگونه می توانند حقوق پرداخت نمایند حداقل برای برخی کارفرما برنامه ریزی شود براساس در آمد به کارگران حقوق پرداخت شود همیشه نباید دستوری باشد اگر غیر این باشد تعدیل نیرو و بیکاری صورت میگیرد وقتی برای کارفرما در آمد وسود وجود نداشته باشد چگونه می تواند ادامه کار داشته باشد

بابا چرا اینقد میگین کارگر مگه حقوق کارمند با 20 سال سابقه کار چنده حقوق کارمند رسمی دولت با 20سال سابقه کار و مدرک کارشناسی ارشد و دو فرزند 7میلیون تومان هست شاید در سال دو تا واریزی هم به عنوان اضافه کار و ماموریت بدن که جمعا در سال میشه 2 میلیون تا 3 میلیون که تقسیم بر 12 ماه کنیم میشه 250 هزار تومان که حقوق کارمند 7 میلیون و 250 هزارتومان میشه البته کارمندان مدرک پایین و یا سنوات پایین دورو بر 5میلیون میگیرن اخه این چه حقوقی هست با این تورم از اجاره خانه 4میلیونی بگیر تا هزینه پوشک و خورد و خوراک زن و بچه

برین زندگی یک کارفرما را که با چند تا کازگر شروع به کار کرده بررسی کنید می بینیدکارفرما بعد چند سال خونه و ماشین مدل بالاتر می خره و کارش را توسعه می ده ولی زندگی کارگر تکون نخورده سهمش شده از دست دادن سلامتی و هزینه فیزیوتراپی!! فکر می کنید این توسعه زندگی را کارفرما از تولید و سختکوشی به دست اورده که بعضیا به به جه چه می کنند که آفرین کارآفرین ،نه،از نردبان بدبختی کارگر بالا رفته اگه پولشو می گذاشت بانک اینقدر سود نمی کرد که ازخوردن حق کارگر!وقتی هم حقوق کارگر قراره عادلانه بشه یا پرتش می کنن بیرون یا دم از تورم می زنن،دولت اگه فکر می کنه حق با کارفرماست حقوق کارمتدهاش را از کجا میاره حقوق کارگر راهم از همونجا تامین کنه تا تورم نشه!

بندگان خدا کارفرمایان بعضی هایشان همه نه کی به ویلاهایشان برسه از سفرهای خارجیشان بزنند اینقدر راه درو دارند فقط میخواهند از گرده کارگر بکنند توی این اوضاع آنها هم لااقل از حداکثرهایشان چشم بپوشند

من وقتی حساب میکنم میبینم وقتی میگن 6.5 حقوق کار گر
کارگری در نظر میگیرم 3 سال سابقه کار داره دو تا فرزند داره
خرجش برای کارفرما 12 میلیون به بالا هست
پایه سنوات
سنوات
عیدی دو پایه حقوق
یک ماه مرخصی
همه اینا جمع بزنید 12 میلیون بیشتر برای کارفرمای بد بخت هزنیه داره
فقط بگید کارگر 6 میلیون دریافتیش هست
شما 12 میلیون بده دست کارگر و تمام 2 میلیون هم پول بیمه میخواد بده میخواد نده

کارگر ماشینش کجا بود که بره تو اسنپ کار کنه.
من خودم راننده اسنپ ام اصلا نمی صرفه اسنپ کار کنی با این همه هزینه بنزین، اصطحلاک و لوازم جانبی

پمپ بنزین دیدید اکثرا دستگاه یک ردیف خاموش کردن چون کارگر ها کم کردن کارفرما ها

بیشتر خط های کارخونه ها خوابیده

تا میاد دو ریال به کاگر بدبخت بده یاد تعدیل نیرو می افته و ضرر و زیان .ای خدا از شما نگذره

تامین اجتماعی اقشار مردم کاری نیست که دولت محترم همه رو به دوش کارفرماها بندازه. حالا که با این افزایش سرسام آور جیب کارگرای زحمتکش رو پر می کنید لااقل هوای کارفرماهای ضعیف رو هم راشته باشین. مثلا درصدی از حق بیمه رو دولت متقبل یشه. من دفتر پیشخوان دارم و اصلا توجیهی واسه حفظ نیروهام ندارم و مجبورم واسه معیشت خانوادم تعدیل نیرو کنم. انصاف دولت و تصمیم سازان محترم کجاست؟؟ بیاین همه با هم شان و شخصیت کارگران زحمتکش رو تامین کنیم.. کارفرماها همه میلیارد که هیچ حتی میلیونر هم نیستن...

فکر کردی کارفرمایان دست تو جیبشون میکنند و حقوق کارگران را پرداخت میکنند خیر؟ کارگاههای تولید با بالابردن چند برابرقیمت تولیدی خود این افزایش حقوق را جبران میکنند در بخش خدمات نیز با بالا بردن نرخ خدمات جبران میکنند حال چرا در طبل تو خالی افزایش حقوق میزنند یک پیام دارد سرکیسه کردن دولت به بهانه حفظ نیروی کار البته که در این کار ید طولانی دارند که طی سالیان متمادی شاهد اینگونه بحث ها هستیم (به امار بدهکاران بانکی توجه کنید مردم عادی هستند یا کارفرمایان و سرمایه داران )

درصد سهم حقوق کارگر در هزینه تولید در ایران خیلی پایینه .بنابراین اینکه افزایش حقوق باعث بیکاریه یک دروغ محظه مشکل اصلی بیکاری گرانی مواد اولیه به خاطر تحریم و هزینه های بالای تصدی گری دولت در اقتصاده و عدم دانش کافی واحدهای تولیدیه تو ایران هزینه ملک و اجاره و قوانین غلط و تحمیلی ارگانها و تورم ناشی از نظام مالی باعث کاهش تولید شده حقوق کارگر بهانه است

وقتی صحبت از کار فرما و کارگر می شود همه ناخوداگاه ذهنشان به سمت کارخانه هایی که مدام دود از دودکش آن بیرون می رود و صاحبان فربه دارد متمایل می شود در حالی که از نظر قانون کار فردی که یک کارگاه کوچک تولیدی یک گلخانه یک دامداری کوچک یک نانوایی و .... از نظر قانون کارفرما هستند.یک کارخانه تولید ماکارونی با دستگاه های تمام اتوماتیک می تواند در یک شبانه روز چند صد تن ماکارونی تولید کند که اگر هر کیلو ماکارونی فقط ۱۰۰۰ تومان افزایش قیمت یابد در هر شبانه روز چند صد ملیون تومان افزایش درآمد دارد بنابر این اگر چند صد کارگر هم داشته باشد فقط با افزایش قیمت یک روز آن را جبران می کند.طبیعیست که این فرد بعنوان نماینده کارفرمایان براحتی با چنین افزایشهایی موافقت می کند چرا که به بهانه آن چندین برابر سود می برد اما در یک کارگاه کوچک چه اتفاقی می افتد.البته فراموش نکنید که در کشور فقط چند صد کارخانه از این دست هست اما چند صد برابر آن کارگاه های کوچک و متوسطی هستند که در طول سال با مشکلات فراوانی رو به رو خواهند شد و اگر تعطیل نشوند قطعا ریزش زیادی در پیش است.بسیاری‌از این کارگاه ها در مناطق روستایی و شهری کوچک هستند که هزینه های زندگی همچون مسکن در آن قابل مقایسه با شهرهای بزرگ نیست و می شد با دقت بیشتر حیات این کارگاه ها را با تهدید جدی رو به رو نساخت