باز نیاز به شعار نیست شورای محترم، برنامه میخواهد بلد نیستید از شهر تبریز یاد بگیرید. هر چند ریالی به سازمانهای دولتی هزینه وارد کنه سریع بایکوت میکنید. یه جو غیرت و یه برنامه جامع میتونه به کل این مسئله رو حل کنه.
حیف از اینهمه منابع به اصلاح ملی(آب شرب وکشاورزی وبرق وگاز بنزین وگازوییل و...)که در ایران چند برابر دیگران مصرف و اسراف میکنیم و اینقدر فقر و شکاف طبقاتی داریم،اگر سهم هر کس را به خودش میدادند و قیمتها واقعی و تک نرخی میشد هر کس با مصرف یک سوم آن و فروش مابقی میتوانست مواد غذاییش را به نرخ جهانی تامین کند واینقدر آب در بخش کشاورزی هدر نمیرفت و کسی هم که میخواست بیشتر از سهمش مصرف کند از جیب خودش میپرداخت،و شکاف ناعادلانه طبقاتی کمتر میشد،جدا از مشکلات یارانه پنهان که باعث قاچاق و رانت و اسراف وآلودگی میشود،باعث کمتر شدن قیمت همه کالا و خدمات میشود و این یعنی کسی که صد برابر یک فقیر خرج میکند ،صد برابر بیشتر از یارانه استفاده کرده.در شعار دم از مستضعف میزنیم در عمل برعکس
کودکان مهاجر کار ، ایران توان پذیرایی از خیل عظیم مهاجرین دیگر کشورها مخصوصا افقانستان را ندارد ، مردم شریف ایران خصوصا کودکان ایرانی خود در زیر خط فقر زندگی می کنند ، این کودکان( کار) باید به کشورهای اروپایی انتقال داده شوند زیرا کشور ایران تحت ظالمانه ترین تحریم های حهان غرب بسر می برد و روز به روز هم بر تعداد تحریم های ضد بشری خصوصا از سوی امریکا نسبت به کشورمان افزایش می یابد . از سوی دیگر کودکان ظاهرآ کار تحت پوشش این نام دروغین علاوه بر خسارت های فرنگی و سیاسی که به بار می آورند تحت کنترل مافیاهای و کارتل های تبهکار خارجی نیز هستند. بتظر می رسد نیازمند تشکیل یک کارگروه ویژه برای کنترل این پدیده شوم در وزارت محترم کشور هستیم تا خروجی فکری آن. به استان ها راه کار مقابله با این معضل اجتماعی را ارائه دهد.
این نهاد می گه اون نهاد و اون نهاد هم می گه اون نهاد
بالاخره چه کسی باید رسیدگی کنه؟؟