وقتی چیزی قیمتش مفت باشه کسی صرفه جویی نمیکنه و حتی اگرم بخواد،وقتی پر مصرفها را میبینه منصرف میشه و میگه من به خودم سختی بدم که اینا راحت مصرف کنن؟ باید قیمتها به نرخ صادراتی بشه و مقدار زیادیش که زیاد میاد صادر بشه و درآمد کلش بین همه تقسیم بشه.گویا اراده واقعی برای اصلاح نیست و فقط ظاهریه.
پول نیست امید زندگی درایران نیست
فقط وفقط جا برای افغانیها زیاد است
چه چیزی تو کشور درسته ، نمیدانیم