آثار تاریخی، شناسنامه ای برای یک ملت

به گزارش خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان، انسان ها از روزی که در کره خاکی پا به عرصه وجود می نهد تا روزی که حیات را بدرود می گویند، پیوسته در حال تاثیرگزاری و تاثیر پذیری از جهان پیرامون خویش هستند! بشر همواره در ادوار مختلف تاریخ از زمان انسان های اولیه گرفته تا دوران معاصر در صدد است که نسل های بعد را از فرهنگ، آداب و رسوم و سبک زندگی خویش آگاه کند و ردی از خویش در دنیا به یادگار بگذارد، این امر به راحتی با توجه به سنگ نوشته ها و انواع آثار  به جا مانده  از دوران انسان های اولیه مشهود است.   

گذر زمان همواره، پیشرفت، اختراع و نوآوری هایِ بشر را به همراه داشته و با مشاهده آثار تاریخی ادوار مختلف به راحتی می توان دریافت که به مرور، نوعِ آثار به جامانده از انسان دارای سبک و ابتکاری نو شده است.

آثار و ابنیه تاریخی به وضوح، هویت، معماری، فرهنگ و سبک زندگی مردمِ یک دوره از تاریخ را  به تصویر می کشد و به عنوان گنجینه ای گران بها در اختیار نسل های بعد قرار می گیرد. 

ارزش آثار  باستانی به جا مانده از اعصار مختلف تنها معطوف به امور مادی نیست بلکه به عنوان  هویت تاریخی و میراث ارزشمندِ بشر تلقی می شود که حفاظت از آن بر عهده ما است.

میراث فرهنگی، هویت یک جامعه

میراث فرهنگی مهم‌ترین عامل پیوند دهنده اقوام و مردمان یک سرزمین به شمار می‌رود. معرفی آثار فرهنگی میان ملل مختلف به استحکام صلح و ثبات در میان آنان منجر خواهد شد و به همین سبب آیین نهادینه شده حفاظت از میراث فرهنگی را باید ارزشمند‌ترین مظهر تمدن و فرهنگ یک جامعه به شمار آورد.

 بنا‌ها، بافت‌ها و محوطه‌های تاریخی به عنوان تجلی گاه  الگوهای فرهنگی و اعتقادی مردمان یک سرزمین در قامت عناصر مصنوع، با هدف به سامان نمودن جریان زندگی انسان در مراتب معنوی و مادی و اعتلاء وجود انسان برپا می‌شود و با گذر زمان به عنوان شناسنامه ای برای معرفی بارزترین مشخصات یک جامعه شناخته می شود.

امیری کارشناس میراث سازمان فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در این باره به خبرنگار ما گفت: هر انسانی دارای دو هویت است، یکی هویت فردی که مربوط به شخصیت و ویژه گی های فردی اوست که مهم ترین خصوصیات در شناسنامه او درج شده و دیگری هویت اجتماعی است که شامل آداب و رسوم، سبک زندگی، هنر و معماری و دیگر مشخصات مردم یک جامعه در روستاهای کوچک گرفته تا مردم شهر و کشور می باشد، بدون شک آثار و ابنیه تاریخی به عنوان بخش عظیمی از میراث فرهنگی، پیکره اصلی هویت یک ملت را تشکیل می دهد.

 امیری ادامه داد: میراث فرهنگی به دوبخش میراث ملموس و ناملموس تقسیم می شود، میراث ملموس که بعد فیزیکی دارد و شامل انواع آثار و ابنیه تاریخی می شود و میراث ناملموس که در برگیرنده خالقان آثار تاریخی، هنری، علمی و دیگر زمینه ها است مانند هنرمندان، نخبگان و ... باید دانست که حفاظت از این آثار نه تنها نقش مهمی در ثبت هویت ملی ایفا می کند بلکه به عنوان عنصری درآمد زا بر اقتصاد کشور تاثیر گذار است.

حفظ آثار تاریخی، تلاشی برای ماندگار شدن

آثار باستانی هر کشور پیشینه تاریخی آن کشور محسوب می گردد و این آثار دارای ارزش و اهمیت فراوانی هستند، مردم با دیدن آنها به وحدت ارزش های انسانی پی می برند و آثار باستانی را میراثی همگانی می دانند. هر تکه ای از ایران دارای ارزش تاریخی است و تمدنی چند هزارساله است و برای حفظ و نگهداری آن باید تلاش بسیار نمود.

کارشناس میراث سازمان فرهنگی در این باره گفت: در استان اصفهان بیش از 22 هزار اثر تاریخی شناسایی شده که از این تعداد 1860 اثر به ثبت ملی  و 7 اثر ملموس و 2 اثر ناملموس به ثبت جهانی رسیده است  که استان اصفهان در این عرصه رتبه اول کشور را  به خود اختصاص داده است.

امیری بیان کرد: تلاش برای حفظ میراث فرهنگی باید در میان اقشار مختلف مردم و مسئولان فراگیر شود چراکه گسترش و حفظ سه حوزه میراث فرهنگی، ترویج صنایع دستی و توسعه گردشگری به طور مستقیم با اقتصاد مقاومتی ارتباط دارد.

وی با تاکید بر اینکه ، سازمان میراث فرهنگی اصفهان سال گذشته بیش از 300 میلیارد ریال برای بازسازی و مرمت آثار تاریخی هزینه کرده است، گفت: در استان اصفهان، بیش از 1000 اثر تاریخی به طور مستقیم زیر نظر سازمان میراث فرهنگی قرار دارد و 20 هزار اثر تاریخی هم مالکیت خصوصی دارد که متاسفانه بیشتر ابنیه ای که مورد تخریب قرار می گیرند دارای مالک خصوصی هستند، سال گذشته تخریب خانه نائلی و ابتدای امسال آتش سوزی باغ سرهنگ زواره اتفاق افتاد که سازمان میراث فرهنگی قبل از تخریب این باغ برای ترمیم آن بیش از 5 میلیارد ریال هزینه کرده بود و این آتش سوزی باعث شد همه این مبلغ از بین برود و برای بازسازی مجدد دوباره هزینه در نظر گرفته شود که این امر خسارت مالی فراوانی را به دنبال دارد.

حفظ آثار تاریخی کلیدی توسعه گردشگری

کارشناس میراث سازمان فرهنگی با اشاره به اینکه در سال های اخیر در استان اصفهان تخریب آثار تاریخی کاهش داشته است گفت: گاهی یک اثر تاریخی به عنوان شناسنامه یک منطقه و یک جامعه شناخته می شود و تخریب آن علاوه بر بعد مادی، تاثیر مهمی بر بعد معنوی و هویتی جامعه دارد، بسیاری از آثار و ابنیه تاریخی که توجهی به آنها نمی شود و در حال تخریب هستند را می توان با نظارت میراث فرهنگی تغییر کاربری داد به نحوی که ساختار تارخی بنا حفظ شود و بیشتر مورد توجه گردشگران قرار گیرد که  این امر می تواند علاوه بر ایجاد سود اقتصادی به افزایش اشتغال هم کمک نماید.

امیری تصریح کرد: با توجه به اینکه بیش از 80 درصد استان اصفهان با خشکسالی شدید دست و پنجه نرم می کند و بسیاری از صنایع مانند کشاورزی از رونق افتاده است، می توان با توسعه گردشگری و تغییر کاربری بسیاری از ابنیه تاریخی که مورد غفلت واقع شده اند بار دیگر رونق اقتصادی را به این مناطق بازگرداند.

وی با اشاره به اینکه عاملان تخریب خانه نائلی و باغ سرهنگ زواره شناسایی و دستگیر شده اند و تا پایان خرداد حکم دادگاه درباره آنها صادر می شود افزود: طبق قانون مجازات اسلامی، تخریب کنندگان ابنیه تاریخی به یک الی 10 سال حبس و پرداخت خسارت  محکوم می شوند.

به‌ نظر می‌رسد در عصر کنونی که سردرگمی ملت‌ها و احساس سرگشتگی و بی‌هویتی بیش از هر پدیده اجتماعی دیگری خودنمایی می‌کند، میراث فرهنگی مهم‌ترین سند هویت و گنجینه فرهنگ و تمدن کشور‌ها بوده و به همین سبب حفاظت از آن‌ها جزء مهم‌ترین وظایف و مسئولیت‌های دولت‌ها و ملت‌ها به شمار می‌رود. زیرا: این آثار مهم‌ترین اسناد موجود در زمینه فرهنگ و تمدن کشور‌ها است.

گزارش از سولماز محمدی

انتهای پیام/م