خدمات گران‌قیمت روانشناسی و جای خالی بیمه

فرهنگ مشاوره و مراجعه به روانشناسان در بسیاری از مردم ایجاد شده، اما بیمه نبودن خدمات سلامت روانی رغبت آنها را برای مراجعه به مشاور و روان‌شناس کاهش می‌دهد.

به گزارش خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ این روزها با پیچیده تر شدن زندگی و روند سریع تغییرات در جامعه، اغلب افراد در هر سطحی که باشند حداقل برای سر و سامان دادن به امور زندگی و مقابله با تنش ها و افزایش کارآیی در روابط اجتماعی،‌ خانوادگی و شغلی خود در مقاطعی نیازمند مشاور هستند.

در کشورهای توسعه یافته، فقط 15 تا 20 درصد بودجه سلامت صرف سلامت جسم و حداقل 80 درصد صرف سلامت روانی، اجتماعی و معنوی بیمار می‌شود، در حالی که در کشور ما کمتر از 3 درصد بودجه‌ها به سلامت روان اختصاص پیدا کرده است.

بر اساس آمارها 5 تا 10 درصد شیوع بیماری های روانی در کشورمان را افسردگی تشکیل می دهد. فرهنگ مشاوره و مراجعه به روانشناسان در بسیاری از مردم جامعه ایجاد شده اما پرداخت هزینه‌های خدمات مشاوره و روانشناسی، از توان مالی بسیاری از خانواده‌ها خارج است و بیمه نبودن این خدمات، رغبت آنها را برای مراجعه به مشاور و روان‌شناس کاهش می دهد.

این موضوع در برنامه ششم توسعه مورد توجه دولت و مجلس قرار گرفته و ارائه خدمات روانشناسی و مشاوره مشمول تعرفه های بیمه پایه و تکمیلی قرار گرفته است.  سازمان تامین اجتماعی در حال حاضر یکی از سازمان های بیمه  ای است که نیمی از جمعیت کشور را تحت پوشش قرار داده است و در زمینه های مختلف به هموطنان خدمات بیمه ای ارائه می دهد .

بیشتر بخوانید: کدام افراد تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار می‌گیرند؟

در خصوص لزوم حمایتهای بیمه‌ای، خصوصا بیمه تامین اجتماعی در زمینه خدمات روان شناسی، مشاوره و چگونگی تحقق آن در جامعه نظر مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی را جویا شدیم.

سید تقی نوربخش مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی در گفتگو با خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار کرد: «سازمان تامین اجتماعی تنها  خدمات بیمه ای را در زمینه روان شناختی و روان پزشکی ارائه می دهد. ارائه خدمات بیمه ای در زمینه روان شناسی و مشاوره در دستور کار سازمان تامین اجتماعی نیست.»

خدمات رایگان سرای محله ها، تنها امید قشر ضعیف جامعه

 نکته قابل توجه در این زمینه این است که بسیاری از بیماری های جسمی که با یکی دو نسخه  و در فاصله چند روز بهبود می یابد مشمول بیمه می شوند، ولی افراد جامعه زمانی که در تنگناها و سردرگمی هایشان برای غلبه بر افسردگی و اضطراب، بهبود مهارت های رفتاری ارتباطی و... نیازمند کمک، آموزش و مشاوره روانشناختی هستند، بدون حمایت های بیمه ای به حال خود رها می شوند.

این در حالی است که حتی برخی  از سازمان های دولتی و کارگاه ها و کارخانه هایی که در گذشته خدمات مشاوره و روانشناسی به صورت پاره وقت به کارکنان خود ارائه می دادند، یکی پس از دیگری دفاتر مشاوره روانشناختی  خود را به بهانه اصلاح ساختاری و کاهش هزینه ها از چارت اداری خود حذف کرده اند و اهمیت  این مشاوره ها را حداقل در پیشگیری از مخاطرات محیط کار و افزایش کارآیی کارکنان و بالارفتن بازدهی موسسه خود نادیده گرفتند.

اما در حال حاضر خدمات رایگان سرای محله ها و سمن ها و خدمات مراکز دولتی عمده مواردی هستند که  تا حدی توانسته اند این عدم پوشش بیمه ای خدمات سلامت روانی را جبران کنند.

انتهای پیام/