آیا تا کنون با فرد خود شیفته برخورد داشته اید؟

یکی از طبقات تشخیصی ، اختلال شخصیت خودشیفته نام دارد که سعی کردیم در گفتگو با عطا اسلامی، مشاور و رواندرمانگر در خصوص تشخیص و درمان این اختلال بیشتر آشنا شویم.

عطا اسلامی، روانشناس درگفتگو با خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان ، گفت: افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته درک غیر واقع بینانه و کاذبی از اهمیت خود ، توانمندیها ، عملکرد و شایستگیهای شخصی دارند.

وی افزود: واژه خودشیفتگی یا نارسیسیم از نام مرد زیبا رویی به نام نارسیوس گرفته شده است که با دیدن تصویر خود در آب شیفته خودش می شود، این اسطوره یونانی بسیار مورد توجه دیگران بود ولی با رفتار ها و بی تفاوتی هایش سبب ناراحتی دیگران می شد.

وی تصریح کرد: نارسیوس بعد از دیدن تصویر خودش در آب دچار غم عشق به خودش می شود و در کنار برکه از اندوه جان می سپارد.

اسلامی، مشاور بااشاره به اینکه اگر چه افراد مبتلا به این اختلال از دیگران توقع دارند آنها را تحسین نموده و همه آرزوها و خواسته هایشان را برآورده کنند اظهار کرد: این افراد به درخواستها و نیازهای دیگران اعتنایی ندارند چون آنها خود را خیلی استثنایی می دانند و احساس می کنند که فقط افراد بلندمرتبه و عالی مقام می توانند نیازها و مشکلات آنها را درک کنند.

وی عنوان کرد: افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته آرزوهای زیادی برای زندگی خود دارند و از کسانی که به نظر آنها زیباتر ، موفق تر و هوشیارتر هستند به شدت می رنجند.

اسلامی گفت: آنها دل مشغول دستیابی به اهداف خود بوده و برای تحقق بخشیدن به این اهداف هیچ ابایی ندارند که دیگران را استثمار کنند.

در ادامه این گفتگو این روانشناس و مشاور گفت: به رغم اینکه آنها خودبزرگ بینی و خود والابینی خود را به نمایش می گذارند، اما اغلب دچار خودناباوری هستند.

اسلامی افزود: تکبر و خودپسندی این افراد به گونه ای است که از دیگران صرفاً به عنوان وسایلی برای ارضای شخصی بهره گیری می کنند و همین نگرش منجر به اختلال در روابط بین فردی آنها می شود.

وی بیان کرد: این اختلال می تواند دارای چند تیپ فرعی ازجمله خودشیفته ی نخبه گرا، عاشق پیشه، غیر اخلاقی و جبرانی باشد.

وی در تشریح تیپ نخبه گرایان بیان کرد: افراد این تیپ شخصیتی احساس افتخار و قدرت می کنند و تمایل دارند مقام و موفقیتهای خود را به رخ دیگران بکشانند و معمولا در حال ترقی هستند و به شدت به ارتقای درجه خود مشغول است و می کوشند جایگاه خاصی را برای خود بوجود آورد و از هر فرصتی برای مشهور شدن استفاده کند.

اسلامی درخصوص خود شیفته های عاشق پیشه تصریح کرد: این افراد تمایل به اغواگری جنسی دارند ولی از صمیمیت واقعی اجتناب می کنند و اینگونه افراد خیلی دوست دارند افراد ساده لوح و از لحاظ هیجانی نیازمند را وسوسه کنند و آنها را طوری به بازی بگیرند که به شکل فریبنده ای نشان دهند دوست دارند با آنها رابطه نزدیکی داشته باشند، اما باید در نظر داشت که علاقه و قصد واقعی آنها این است که از دیگران فقط بهره کشی کنند.

وی در خصوص خودشیفته های غیر اخلاقی نیز گفت: این افراد از این نظر که فریبکار، بی وجدان، خودخواه و استثمار گر هستند ، شباهت زیادی به افراد دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی دارند.

وی بیان کرد : حتی زمانی که مشخص می شود آنها به دلیل انجام رفتار غیر قانونی گناهکار هستند، نگرش و رفتار بی اعتنایی دارند و طوری عمل می کنند که انگار قربانی را باید بخاطر توجه نداشتن به آنچه روی داده است ، سرزنش کرد.

اسلامی، روانشناس اظهار داشت: خودشیفته های جبرانی ، منفی گرا هستند و می خواهند احساسات عمیق حقارتشان را خنثی کنند، آنها تلاش می کنند توهمات برتر بودن و استثنایی بودن را ایجاد کنند.

این مشاور گفت: افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته در مورد خودشان عقاید ناسازگارانه ای دارند و معتقدند که آدمهای استثنایی هستند که باید بهتر از آدمهای معمولی با آنها برخورد شود.

وی تصریح کرد: این افراد احساسات دیگران را درک نمی کنند و اهمیتی به آن نمی دهند زیرا خودشان را برتر از بقیه می دانند و عقاید و نگرشها مانع درک کردن واقع بینانه ی تجربیاتشان شده و هنگامی که عقاید خودبزرگ بینی آنها با تجربیات شکست در دنیای واقعی روبرو می شود ، آشفته و پریشان می شوند.

عطا اسلامی، روانشناس گفت: درمان خودشیفتگی به مانند سایر طبقات اختلالات شخصیت در زمره پیچیده ترین پروتکل های درمانی قرار دارد و متخصصان بالینی آنها را دشوارترین اختلالهای روانی برای درمان میدانند.

وی افزود: باید در نظر داشت که روان درمانی اختلال شخصیت خود شیفته بی نهایت مشکل است، چون برای پیشرفت درمان این افراد باید دست از تمایلات خود شیفتگی بردارند تا بتوانند با درمانگر رابطه برقرار نمایند و این مستلزم بینش و آگاهی بیمار نسبت به الگوی مقاوم و مداوم رفتار وتفکر خود است.

وی بیان کرد: این بینش در اصل وجود ندارد و اگر هم به مشکل خود بینش پیدا کنند به دنبال آن تصویر متلاشی شده خود باعث می‌شود که دوباره رفتار و تفکر خود بزرگ بینی را در پیش بگیرند.

اسلامی، روانشناس و رواندرمانگر درپایان گفت: بطور کلی بهره گیری از دارو درمانی همراه با انجام جلسات روان درمانی بلند مدت واستفاده از ضد افسردگی‌ها و کربنات لیتیوم برای تحمل بهتر احساس طرد شدن و نوسانات خلقی در کاهش علائم مخرب و آسیب زا موثر بوده است.
گفتگو ازمیترا میرزادی

انتهای پیام/ی

خودشیفتگی نوع دیگری از اختلالات روانشناسی