آیا دروغ مجرمیت را ثابت می‌کند؟

مجید ضرابی ، روانشناس پلیس کرمان در گفتگو با خبرنگار  باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان، اظهار کرد: تا مدت ها عقیده بر این بود شخص بیگناه تحت تعقیب که به ناحق متهم شده است مانند پرواز پرستو همیشه رفتاری در خط مستقیم دارد وبالعکس متهم مجرم در تغییر است به چپ و راست و بر خط شکسته حرکت می کند، تناقض می گوید، درصدد ترمیم دروغ های مکشوفه است، مانند پرواز یک شب کور همواره رفتاری کج و معوج دارد.

ضرابی تصریح کرد: در دهه های اخیر با تحقیقات صورت گرفته توسط روانشناسان جنایی، اجتماعی و قضایی دیدگاه ها متفاوت شده است به طوری که پروفسور التاویلا نویسنده کتاب ارزشمند روانشناسی قضایی بیان می کند: بیگناهی را دیده ام که واقعا رفتاری چون شب کوران داشته اند و مجرمانی که در طی محاکمه خود، مانند پرستوها، رفتاری ثابت و مطمئن داشته اند .

این روانشناس پلیس اظهار داشت : بیگناه همیشه حقیقت را نمی گوید و در بازجویی های خود ثابت نیست بر اثر اتهام بی اساس ، چه بسا که دروغ آشکار یا بیان متناقض او، دلیلی بر مجرمیتش شناخته اند.

وی در ادامه با اشاره به اینکه بیگناه در جریان محاکمه ، اغلب خود را در وضعی دشوارتر از مجرم می یابد بیان کرد: باید اذعان داشت عامل جنایت، جهتی برای دفاع خود تهیه کرده است ، از واقعه ای که به او نسبت داده اند اطلاع دارد مانند ساعت ، مکان، کیفیات ارتکاب جرم و به طرح دفاعی خود فکر کرده است حتی بعضی کیفیات عمل جنایی را با این طرح مطابقت داده است.

همچنین مجید ضرابی گفت : بیگناه مانند کوران در تاریکی و خلا ذهنی حرکت می کند و دقیقا نمی داند موضوع اتهام چیست چون که به طور غیر مترقبه دستگیر و قربانی یک افترا یا تصادف شوم با دلائل ظاهری بی رحمانه شده است.

این روانشناس پلیس عنوان کرد: بزهکار اغلب مبارزی است که منتظر حمله است و بیگناه عابری است که ناگهان با یک حمله غیر مترقبه غافلگیر شده است.

وی افزود: آن یکی در پرتو اطلاع خود از اتهام ممکن است رفتاری سرشار از اطمینان داشته باشد و این یکی چون چیزی نمی داندممکن است خود را ببازد.

ضرابی تصریح کرد: دروغ شخص بیگناه اغلب بی معنی است زیرا دروغ در رابطه با طرح دفاعی است و این عمل غیر ارادی کسی است که در وضع نابهنجاری قرار گرفته و خطری را از خود دور می کند بدون اینکه توجه به بروز خطر شدیدتری داشته باشد به خصوص اگر شخص کم هوشی دورغ بگوید.

وی ادامه داد: این شخص ممکن است تحت استیلای گمراهی کور باشد و مبتلا به منفی بافی به نظر آید.

مجید ضرابی ، روانشناس پلیس کرمان عنوان کرد: هرگز نباید فراموش کرد که بیگناهی که بر او یک اتهام جدی و سنگینی وارد می شود خود را در یک حالت تحریک و اضطراب شدیدی می یابد که او را به اعمال غیر معقول سوق می دهد و این وضع را در رابطه با مجرمیت دانستن چندان معقول نخواهد بود.

وی اظهار داشت : اصولا مجرمی که بازداشت می شود تمکین می کند، رام می شود از خود دفاع می کند و بیگناه عصبانی و نومید می شود و چنین می پندارد که همین قرائن ظاهری جرم که موجب دستگیری او شد ممکن است موجب محکومیت او نیز گردد و از آنجا ضرورت دروغگویی برای وی محسوس می شود.

ضرابی بیان کرد : یک بیگناه و یک مجرم را در جریان محاکمه ای که دستگاه عدالت در تشخیص بین دو اثر مردد است در برابر هم نخواهید دید که مجرم اغلب مطمئن تر و بیشتر پرخاشگر است در حالی که بیگناه در صندلی خود، به خود می پیچد نفس های او به شماره افتاده و زبانش دچار لکنت شده است.

این روانشناس پلیس کرمان افزود: مسلما کسی که به پیروزی حقیقت ایمان دارد و مطمئن است که شاهد این پیروزی خواهد شد، دارای هوش کافی است و از آرامشی برای ارزیابی موقعیت خود برخوردار است وضع و رفتارش مطمئن و مصمم خواهد بود و زبان خود را از دروغ گفتن محفوظ می دارد.

انتهای پیام/ س