"میرعزیز میرزاده" امامزاده نیست/ با اعتقادات خرافی خود سبب دین‌گریزی نشویم

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اردبیل؛ از آنجایی که امامزادگان، زیارتگاه‌ها و عموما بقاع متبرک در جامعه اسلامی و تاکیدا در زندگی فردی و اجتماعی مردم کشور ما به عنوان یک پایگاه ارتباطی بسیار مهم و اعتقادی تلقی می‌شود، باید فرهنگ استفاده درست و طریقه طرح حاجات و غایت به شکلی اصولی و متقارن با اصول دین اسلام فراگیری شود.

اما اینکه بخواهیم به تبعیت افراطی از این اعتقاد، باور و فرهنگ عموم جامعه با تعدد و کثرت بقاع متبرک، زیارتگاه‌ها و ترجیحا و تاکیدا امامزادگان به دنبال پررنگ‌سازی نقش این بقاع و حقیقتا دین اسلام در جامعه باشیم، باید دقت داشت که این اقدام به همان اندازه که می‌تواند مثبت جلوه داده شود،‌ احتمال بروز نتیجه معکوس نیز در این زمینه بسیار قوی است.

در این مسیر ابتدا باید دو موضوع بسیار مهم را برای خود روشن سازیم؛ اینکه باید از امامزاده، تعریف روشنی داشته باشیم و به خوبی بدانیم که هر فردی را نباید امامزاده نامید، چرا که این موضوع باعث می‌شود امامزاده‌های بی‌شماری داشته باشیم و حقیقتا با این اقدام بستر برای احتمال دین‌گریزی برای مردم جامعه به شدت فراهم می‌شود.

دوم اینکه باید این مسئله را به خوبی فرا بگیریم که به همان اندازه که نمی‌توان هر فرد سید و ریش‌سفیدِ متوفی و در قید حیات را امامزاده نامید،‌ نمی‌توان بنا به یک سری عقاید، ارادات و چند برگ کاغذ، مکانی را مقدس خواند و اندرون آن سجده کرد.

در این گزارش قصد داریم به منظور شفاف‌سازی و ابهام‌زدایی در خصوص یکی از مقبره‌ها‌ از چندین مقبره موجود در استان اردبیل صحبت کنیم که گویا طبق شنیده‌ها از دور و نزدیک چند دهه گذشته به رغم مخالفت اصلی‌ترین متولی در حوزه بقاع متبرک و امامزادگان؛ اداره کل اوقاف و امور خیریه استان در یکی از شهرهای اردبیل بنا به وصیت شخص متوفی و میزان ارادت جمعی مردم منطقه به آن شخص بزرگوار مقبره و آرامگاهی در این شهر بنا گردیده که امروزه "زائران" و ارادتمندان زیادی را متوجه خود ساخته است.

مقبره "میرعزیز میرزاده" در گرمی بقعه متبرکه نیست

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان اردبیل در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اردبیل اظهار داشت: هم‌اکنون در سطح استان اردبیل در مجموع ۱۸۳ مورد مقبره سید، آرامگاه و امامزاده موجود هست که از این تعداد تنها ۴۳ مورد با عنوان امامزادگان در سطح استان اردبیل به ثبت رسیده است.

حجت‌الاسلام اکبر قیامی با اشاره به اینکه سالانه بودجه مشخصی به اداره کل اوقاف استان جهت ساماندهی بقاع متبرک و به ویژه امامزادگان استان اختصاص می‌یابد، گفت: این اعتبارات در حوزه عمرانی، خدماتی، مدیریتی و سایر ارقام امامزادگان استان هزینه می‌شود.

وی با اشاره به موردی که اخیرا در سطح استان اردبیل سر و صدای زیادی کرده و بیشتر مردم با نام امامزاده به یک مقبره در شهر گرمی مغان ارادت خالصانه نشان می‌دهند، اظهار داشت: سید جلیل‌القدر به نام "میرعزیز میرزاده" فرزند میرشهباز در زمان حیات در منطقه مغان و گرمی یک سید قابل ارجاع و قابل احترامی بود که از سوی مردم منطقه تکریم می‌شده است.

این مسئول با اشاره به اینکه بعد از فوت مرحوم که در ۱۳۷۵ اتفاق افتاد محل دفن وی به جهت حضور مریدان و ارادتمندان تبدیل به محل رجوع مومنان و ارادتمندان آن شده است، تصریح کرد: تبدیل این مکان از دو دهه قبل تا به اکنون به یک مکان مقدس و قابل رجوع مومنان به سه جهت اصلی صورت گرفت که در هیچ یک از این موارد اداره کل اوقاف استان اردبیل هیچگونه دخالتی نداشته است.

قیامی در تشریح سه عامل در تبدیل شدن مقبره پدر نماینده مردم گرمی در مجلس شورای اسلامی به زیارتگاه گفت: اولین عامل در این اقدام فرهنگی یا غیرفرهنگی وصیت‌نامه مرحوم بوده که خطاب به فرزندان تهیه شده، دومین عامل نظر مراجع و سومین عامل نیز رای مستقیم دادگاه و کسب اجازه توسط فرزندان مرحوم برای احداث چنین بنایی در منطقه بوده که در مجموع سبب احداث چنین آرامگاهی در دهه ۷۰ و دوام این مقبره تا به امروز گردیده است.

وی با بیان اینکه در رای دادگاه فرزندان مرحوم به عنوان اصلی‌ترین متولی و سرپرست این اقدام تعیین و معرفی شدند، صریحا جواب داد: این مکان بعد از رای دادگاه هم حتی به عنوان امامزاده در میان عام مردم شناخته نشده است و هم‌اکنون هم در سر در این مقبره تابلویی موجود هست که بر روی آن دقیقا نوشته شده "مقبره سید جلیل القدر مرحوم میرعزیز"، یعنی در حالت کلی این مکان به عنوان امامزاده تلقی نمی شود.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان  ادامه داد: ما یک سامانه جامع موقوفات و امامزادگان داریم که در زمان مدیران گذشته هم در اداره بوده و همچنان هم هست حتی در این سایت هم مقبره میرعزیز میرزاده به عنوان آرامگاه ثبت شده و اداره اوقاف از آنجایی که این مکان را امامزاده نشناخته و نمی‌شناسد و نخواهد شناخت نه در زمان احداث، چه بعد از احداث و چه بعد از این یک ریالی به آنجا کمک نکرده و نخواهد کرد.

قیامی اظهار کرد: به احتمال قوی اکنون انگشتان زیادی به سمت اوقاف در این مسئله بلند بوده اما تا به اکنون از سوی اداره اوقاف درخصوص این مقبره تبلیغی صورت نگرفته یا یک اقدام یا برنامه فرهنگی در آنجا از سوی اوقاف اجرا نشده است چون در اصل این مکان امامزاده نیست و در مکانی که نام امامزاده به آن اطلاق نشود اجرای برنامه های فرهنگی از سوی اوقاف جایز نیست.

وی همچنین با تاکید بر سرمایه‌گذاری فرهنگی در امامزادگان سطح استان اظهار داشت: در راستای تبدیل امامزادگان به قطب بزرگ فرهنگی که مورد تاکید مقام معظم رهبری هم بوده ما برنامه‌های فرهنگی و اقدامات خدماتی زیادی را در بقاعی که در سایت ثبت شده دقت داشته باشید ترجیحا و تاکیدا مقابر و آرامگاه‌های جمعی نه بلکه امامزادگانی که در سامانه ثبت گردیده اجرا و برگزار می‌کنیم.

سیدی که عزیز بود و عزیز ماند

یکی از دوستان مرحوم سید میرعزیز میرزاده در باره شخصیت این مرحوم می گوید: میرعزیز مرد ساده و با ایمانی بود و بیشتر از طریق خواندن قرآن امرار معاش می‌کرد که بعد از فوت وی اهالی گرمی به مزار او می‌آمدند و بخاطر حسن شهرتی که داشت در این جا نذرهایی می کردند.

حاج احمد ادامه می دهد: در این میان گره مشکلات برخی‌ها نیز به خواست خدا گشوده شده و همین مساله باعث شد که این روال ادامه پیدا کند تا اینکه این مکان به عنوان زیارتگاه شناخته شود.

وی با بیان اینکه این سید مرحوم دوستداران و ارادتمندان زیادی از اهالی منطقه داشته است، می افزاید: با حضور پرشمار مردم در مزار این مرحوم و دادن نذورات مختلف و بی شمار تصمیم گرفته شد مقبره و مسجدی برای زیارتش ساخته شود که قابل تاکید است که تمامی بناهای این زیارتگاه با پول مردم ساخته شده است و امروز از تمام نقاط کشور به این مکان می آیند.

پسری که خود را "مسئول" هیچ چیز نمی‌داند

طبق مصاحبه‌هایی که طی سنوات و ماه‌های گذشته با پسر مرحوم سید میرعزیز میرزاده توسط نشریات، خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها انجام شده همه حاکی و مستند از این بوده که وی خود را در هیچ کار بنا و احداث و همچنین مدیریت مقبره پدر مرحوم خود مسئول ندانسته و زیربار هیچ حرفی نمی‌رود.

میرحمایت میرزاده، پسر مرحوم میرعزیز میرزاده که اکنون نماینده مردم گرمی مغان در مجلس شورای اسلامی بوده طبق مصاحبه خود گفته است: من به‌عنوان پسر آن مرحوم بهتر است درباره‌ امامزاده بودن یا نبودن آن مرحوم حرف نزنم!

وی در این باره اظهار داشته: اگر در این موضوع و در خصوص امامزاده بودن یا نبودن پدر مرحوم من کنجکاو هستید این موضوع را با مردم منطقه مغان مطرح کرده و در این باره با آنها صحبت کنید چرا که در این چند سال هزینه‌های آرامگاه پدر، همه را مردم منطقه از نذری‌ یا از جیب خودشان پرداخت کردند.

این فرزند که خود نیز سید بوده علاقه مردم مغان به پدر خود را اینگونه توصیف می‌کند: پدر مرحوم من یک سیدی بوده که مردم او را صاحب کرامت و فضیلت می‌دانستند و برای ایشان احترام زیادی قائل بوده و تکریم می‌کردند که در این باره باید بگویم مرحوم در زمان حیات خود هم بسیار مورد احترام بودند و زمانی هم که به رحمت خدا رفتند، این احترام و ارادت باقی ماند و مردم خودشان تصمیم گرفتند که برای ایشان مقبره‌ای بسازند که محل مراجعه خودشان و سایر مومنان باشد.

میرحمایت میرزاده که سوابقی همچون عضو شورای برنامه‌ریزی و توسعه، رئیس سازمان آموزش و پرورش استان اردبیل و همچنین مشاور بنیاد ملی نخبگان استان آذربایجان شرقی و بسیاری دیگر از عناوین را در کارنامه فعالیتهای سیاسی و فرهنگی خود دارد امروز خود را در قبال هیچ یک از کارهایی که دو دهه گذشته برای ساخت مقبره‌ای برای میرعزیز میرزاده؛ در واقع پدر مرحوم وی در شهر گرمی انجام شده است مسئول نمی‌داند.

و اما کلام آخر؛

شاید بسیاری در این میان با نگاه سیاسی به این موضوع بنگرند اما باید دقت داشت که نمی‌توان به هر اقدامی اعتقادی، فرهنگی، اجتماعی که به صلاح باشد و نباشد انگ ناپسند سیاست زد.

و البته همانطور که از سوی متولی اصلی این موضوع؛ یعنی اداره کل اوقاف و امور خیریه استان اردبیل مطرح شد مقبره "سید میرعزیز میرزاده" از همان سال احداث تا به اکنون به عنوان یک آرامگاه ساده شناخته شده و شناخته خواهد شد.

اگر در این میان عده‌ای از مردم به تبعیت از اعتقاد خرافی خود این مکان را به چشم یک زیارتگاه، امامزاده یا هر مکان مقدسی که می‌توان در آن طرح حاجت کرده و به مراد دل رسید، ‌نگاه می‌کنند باید از همین تریبون به آنها گفت که گاه یک قدم اشتباه در مسیر دین، فرهنگ و اعتقادات می‌تواند لطمه بسیار سنگینی به تعلقات دینی و توجهات مذهبی مردم یک منطقه وارد کرده و سبب دین گریزی شد که در این صورت نتیجه عمل جبران‌ناپذیر خواهد بود.

انتهای پیام/س