فرجام تیمورتاش!
عبدالحسین تیمورتاش (زاده ۱۲۶۲ نردین - درگذشته ۹ مهر ۱۳۱۲ تهران)، ملقب به سردار معززالملک و سردار معظم خراسانی، دولتمرد ایرانی دوره‌های قاجار و پهلوی بود.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، وقتی از رجال دوره پهلوی اول صحبت به میان می‌آوریم، گویی به حکایت داستانی پرآب چشم نشسته‌ایم، چه آن‌که اکثر این چهره‌ها به‌رغم جلال و جبروتی که در دوره خود داشتند و حق و ناحق‌هایی که به پشتوانه قدرت در ظاهر بی‌انت‌های خود مرتکب شدند، نهایتا در برابر قزاق چکمه‌پوشی که ردای پادشاهی بر تن کرده بود، کم آورده و یکی‌یکی از میدان به در شدند.
بیشتربخوانید: ماجرای کلاهبرداری‌های متعدد اشرف از محمدرضا پهلوی چه بود؟
از محمدعلی فروغی که خوش عاقبت‌تر از بقیه بود و فقط خانه‌نشین شد، بگیر تا علی‌اکبرخان داور که از ترس مرگی دردناک تریاک خورده به زندگی‌اش پایان داد و نصرت‌الدوله فیروز که در تبعید خفه‌اش کردند و سردار اسعد که میهمان پزشک احمدی شد. این میان، اما عبدالحسین تیمورتاش بی‌شک مغبون‌ترین رجل دوره پهلوی اول باید قلمداد شود، چه آن‌که جاه و مقامش افزون بر دیگران بود و به آنی چنان از سریر قدرت به زیر آمده و بی‌اعتبار شد که شاید مرگ برایش جایزه‌ای می‌نمود برای خلاصی از این‌همه خفت!
وزیر دربار یا شریک سلطنت
٨٦سال پیش درچنین روزی، برابر ٤ تیر ١٣١٢ خورشیدی، عبدالحسین تیمورتاش به جرم رشوه‌خواری به مجموعا ٨سال زندان و پرداخت جریمه نقدی محکوم شد. باید توجه داشت این همان تیمورتاش است که برای یک‌دهه بعد از شخص اول مملکت یعنی رضاشاه همه‌کاره و قدرت قاهر ایران بود و کسی جرأت عرض اندام مقابل او نداشت. البته که اعتماد پهلوی اول به او نیز چندان بیراه نبود، زیرا عبدالحسین‌خان پیشتر در جریان انقراض سلسلسه قاجار و سرکوب قیام جنگل نهایت جان‌نثاری را معمول داشته و درست به همین دلیل جامه وزارت دربار را بر تن کرده بود، اما شاید نکته دقیقا همین‌جا بود، یعنی عبدالحسین‌خان هرچه پرآوازه‌تر می‌شد، خطرناک‌تر جلوه می‌کرد و پهلوی اول به این می‌اندیشید که شاید ولیعهد بی‌تجربه و نه‌چندان جنم‌دارش بعد از او اسیر ابهت جناب وزیر دربار- که ظاهرا چندان هم بدش نمی‌آمد، تاج پادشاهی را روی سر خود امتحان کند- شده و دودمان پهلوی همچون قاجاریه به طرفه‌العینی دود شده و به هوا برود.
پای اسب قدرت در گِل جاه‌طلبی
ناگفته پیداست که تیمورتاش نیز همچون دیگر صاحبان قدرت و ثروت دشمن داشت و سعایت این دشمنان می‌توانست در نظر یک سلطان شکاک کارگر بیفتد، اما حقیقتا تیمورتاش به سخن‌چین و بدگو نیازی نداشت، چه آن‌که در تاختن اسب قدرت و به نمایش‌گذاشتن جلال و جبروت خود به قدری افراط کرد که خود زمینه بدبینی پهلوی اول را برانگیخت. پس ابتدا در سال ١٣١١ از وزارت دربار برکنار شد و سپس به اتهام اختلاس و دریافت رشوه پای میز محاکمه رفت. تقریبا همه آن‌هایی که از رسم پهلوی اول اطلاع داشتند، ازجمله شخص تیمورتاش می‌دانستند که او قرار نیست سال‌های زندان را تمام کند، کما این‌که در ٩ مهر ١٣١٢ وقتی پزشک احمدی را در سلول خود (زندان قصر) دید، احتمالا چندان تعجب نکرد.
منبع: شهروند
انتهای پیام/
