اصول مهم درست نویسی که دانش آموزان و دانشجویان باید بدانند +چند اصطلاح مشهور فارسی

به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، بی تردید خط یکی از عوامل مهم در حفظ و پیوستگی جوامع است؛ به ویژه در خصوص زبان فارسی که با وجود خُرده فرهنگ‌ها و لهجه‌های گوناگون اهمیت خود را بیشتر می‌کند؛ بدیهی است یکنواختی در نگارش و داشتن رسم الخط یکسان، مبین فاخر بودن و غنای زبان فارسی است.

خط فارسی به عنوان یکی از عناصر مهم در حفظ پیوستگی فرهنگی بین ما فارسی زبان‌ها به شمار می‌رود؛ چهره این خط نیز یکی از عناصر مهم در حفاظت و صیانت از این زبان است، از این رو هرگونه تغییر در چهره خطِ زبان فارسی، باید به گونه‌ای باشد که این خط تشابه خود را با ذخایر فرهنگ فارسی که از گذشتگان بسان گنجی گرانبها به دست ما رسیده است، از دست ندهد که نسل فعلی و آینده با متون کهن فارسی نامأنوس و در استفاده از آن‌ها دچار مشکل شوند.

بیشتر بخوانید: به کمک این سامانه درست نوشتن را یاد بگیرید

اینکه امروزه شاهد باشیم که فرهنگ نامه‌ها، واژه نامه‌ها، کتاب‌ها، نشریات و انواع مکتوبات اداری و با انواع مختلف قواعد املایی تحریر شوند، امری خوشایند نیست؛ از این رو برای جلوگیری از اعمال سلیقه، تفنن‌های دل بخواهی، ایجاد سهولت در نوشتن، خواندن و آموزش، حفظ استقلال خط، هماهنگی در قواعد املایی و مسائل مهم دیگر در صیانت از این خط، ضروری بود که یک دستورالعمل مشخصی از سوی صاحب نظران و آشنایان با فرهنگ و ادب فارسی در این خصوص تدوین شود.

بررسی‌ها و مطالعات نشانگر این است که سازمان‌ها و ارگان‌های ذی ربط و بسیاری از ناشران و مؤسسات بزرگ فرهنگی برای ایجاد یکنواختی در مکتوباتشان مانند کتاب و نشریه، اقدام به تدوین دستور خط فارسی کرده‌اند.

در این نوشتار، سعی کرده‌ایم با محور قرار دادن فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در قاعد‌ه‌هایی که بین دستور‌های متفاوت یا دستور‌های همسانی بوده، از آوردن سایر دستور‌ها اجتناب و سعی شود که فقط وجوه اختلافی بیان شود.

بیشتر بخوانید: از روشی برای تقویت املای دانش آموزان تا شیشه‌هایی که نور خانه‌ را تنظیم می‌کنند

علیرضا عبدالمحمدی دبیر و نویسنده ادبیات فارسی در گفت‌وگو با خبرنگار   حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: در زبان فارسی امروز، کاربرد‌های نادرستی در نوشته‌ها و گفته‌ها دیده می‌شود؛ شرط یک نوشته‌ خوب جز محتوای علمی و دقیق آن، خالی بودن از غلط‌های زبانی و فنی است؛ نوشتن یا مکاتبه آسان ترین، کم هزینه‌ترین، مطمئن‌ترین و با دوام‌ترین وسیله ایجاد ارتباط و انتقال اطلاعات از زمان‌های گذشته تاکنون به شمار می‌رود.

وی ادامه داد: غلط‌های نگارشی زیادی به واسطه غیر رسمی‌شدن زبان نوشتاری، بین مردم ما رواج پیدا کرده‌ است، آنقدر زیاد که خیلی از افراد دیگر نمی‌دانند صورت درست یک کلمه یا جمله چطور است، اگر بتوانیم درست بنویسیم و آن را خوب یاد بگیریم می‌توانیم در کاربرد آن هم دقیق تر و بجاتر عمل کنیم. 

این دبیر و نویسنده ادبیات فارسی کشور بیان کرد: مثلا ننویسیم «جلوی قاضی و معلق بازی» ؛ بنویسم «جلوی غازی و معلق بازی» ؛ توضیح آنکه یکی از معانی واژه‌ی «غازی»، بندباز است و این اصطلاح میگوید در مقابل بندباز،  معلق زدن و ادعایی داشتن نابجاست و البته معنای کنایی آن هم بر همگان روشن است.

عبدالمحمدی بیان کرد: مثال دیگر آنکه نگوییم و ننویسیم «گرگ باران دیده» بلکه بگوییم و بنویسیم «گرگ بالان دیده» چرا که «بالان» نوعی تله است و معنی این اصطلاح اشاره به گرگ با تجربه ای است که چندین بار تله و دام را تجربه کرده و در مفهوم کنایی به معنی آن است، کسی گرم و سرد روزگار را چشیده و با تجربه شده است.

انتهای پیام/