رمزگشایی از جنگ پنهان آل مکتوم و بن زاید

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  در امارات متحده عربی چه خبر است؟ این سوالی است که احتمالا این روز‌ها کارشناسان مسائل منطقه خاورمیانه و ‏کشور‌های حوزه خلیج فارس به‌طور مدام از خود می‌پرسند، هرچند سیر وقایع حکایت از آن دارند که این تازه اول ماجرا ‏بوده و قرار است خبر‌های بیشتری از این شیخ‌نشین حاشیه جنوبی خلیج فارس بشنویم؛ خبر‌هایی حتی جالب‌تر از مرگ پسر ‏حاکم شارجه در لندن، فرار همسر حاکم دوبی به انگلستان و یا حتی خروج نظامیان اماراتی از مناطق تحت کنترل این کشور ‏در یمن! به نظر می‌رسد امارات متحده عربی از زمان تشکیل در‌سال ١٩٧١ میلادی تاکنون، هرگز با چنین حجمی از ‏مسائل و مشکلات سیاسی مواجه نبوده و البته که این میان کمتر کسی است که در گرفتن انگشت اتهام به سمت محمد بن زیاد ‏آل‌نهیان ولیعهد این کشور به‌عنوان علت اصلی بروز این چالش‌ها تردید به خود راه دهد. ‏

بیشتربخوانید: پشت پرده تغییر رفتار اماراتی‌ها از ایران تا یمن/ خطر ورشکستگی یا حذف از قدرت؟

امارات و تقسیم قدرت

ابوظبی، دوبی، عجمان، شارجه، ام‌القوین، راس‌الخیمه و فجیره. با اتحاد این ٧ امیرنشین در دسامبر ١٩٧١ میلادی، یکی از ‏آخرین کشور‌های انگلیس‌ساخته خاورمیانه پا به عرصه حیات گذاشت. این میان ابوظبی به تنهایی با در اختیار داشتن ٨٠ ‏درصد از مساحت کشور جدید که نام امارات متحده عربی را به خود گرفته بود، همچنین با برخورداری از ذخایر نفتی، ‏به شکل خودکار نقش زعیم را بین ٦ شیخ‌نشین دیگر پیدا کرد و حاکم آن عنوان رئیس کشور را به دست آورد. دوبی نیز به ‏خاطر موقعیت جغرافیایی مناسب و البته بهره‌مند بودن از چاه‌های ارزشمند نفت توانست نقش کفیل و جانشین ابوظبی در ‏زنجیره قدرت میان شیخ‌نشین‌های هفتگانه را یافته و حاکم آن عنوان نایب رئیسی امارات متحده عربی را از آن خود کند. این ‏میان ٥ امیرنشین باقیمانده به دلیل ضعف اقتصادی و وابستگی شدید به منابع موجود در ابوظبی و دوبی، تنها نقش پر‌کننده ‏صحنه را داشته و تنها تعهدشان در اختصاص نیرو برای تشکیل ارتش فدرال جهت حفاظت از تمامیت ارضی کشور خلاصه ‏می‌شد. ‏

مواجهه دوبی و ابوظبی

‏٤٨‌سال از تشکیل امارات متحده عربی می‌گذرد و این کشور منهای توفیقات اقتصادی که در سایه فروش نفت حاصل شده ‏است، هرگز نتوانسته سیاستی در شأن یک کشور مستقل را در پیش بگیرد. این دنباله‌روی و گوش بفرمانی سیاسی ‏خصوصا حالا که امارات نقش یک پادوی وفادار را برای عربستان‌سعودی بازی می‌کند بیشتر به چشم می‌آید. این میان پخش ‏شایعاتی مبنی بر بروز اختلاف بین حاکم دوبی و ولیعهد ابوظبی که به دلیل بیماری حاکم امارت عملا اختیار استفاده از ارتش ‏و منابع مالی کشور را در دست گرفته است، نشان از وجود بحران در این امیرنشین ثروتمند، اما وابسته دارد. این‌که محمد بن ‏راشد آل مکتوم حاکم دوبی تا کجا می‌تواند در برابر بلندپروازی‌های محمد بن زاید دوام آورده و در مسائلی، چون جنگ یمن، ‏محاصره قطر و دشمنی با ایران از او پیروی کند نکته‌ای است که در آینده مشخص خواهد شد. هرچند مثل روز روشن است ‏که آل مکتوم در صورت ادامه اختلاف باید بهایی حتی بیش از ماجرای خیانت و فرار همسرش به انگلستان پرداخت کند.

منبع: روزنامه شهروند

انتهای پیام/