آیا حراج ملی به ایستگاه پنجم می‌رسد؟

به گزارش خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، حراجی‌های هنری که در برخی کشور‌ها قدمتی بیش از یک قرن دارند، چند سال است در کشور ما هم عرض‌اندام کرده‌اند و هرسال بازار هنر را تا حدودی دچار تغییر و تحول می‌کنند.

با اینکه تعداد حراجی‌های ایران خیلی زیاد نیست، اما حواشی که به دنبال دارند بعضاً از تعداد دوره‌های برگزاری یک حراج هنری معتبر بیشتر است.

یکی از این حراجی‌ها حراج ملی است که با عنوان حراج آثار کلاسیک شهرت یافته است. این حراج به مدیریت زهرا محمودوند چهار دوره را پشت سر گذاشته و امسال هم باید پنجمین دوره آن برگزار شود، اما تاکنون خبری درخصوص برگزاری و یا دلایل به تعویق افتادنش منتشر نشده است.

حراج ملی که هر دوره در تیررس حواشی قرار دارد، سال گذشته از مرز فروش ۱۸ میلیارد تومانی گذشت و فروش قرآن مطلا به قیمت ۷ میلیارد تومان از فروش‌های خیره کننده این حراج بود.

اما فروش این اثر طلایی از چشم منتقدان دور نماند و درباره آن نظرات بسیاری مطرح شد. تا جایی که یکی از منتقدین سیاسی عبارت جاهلیت را به کار برد و گفت «دست کسی که این اثر را ساخته و ارادت خود به قرآن کریم را نشان داده درد نکند، اما فروش قرآن به قیمت ۷ میلیارد تومان عین جاهلیت است».

جا دارد چند سوال مهم دیگر هم از برگزار کنندگان حراج ملی بپرسیم. مثلا اینکه چرا در دوره دوم با وجود چکش خوردن، تعدادی از آثار بعد از چند روز به صاحبانشان بازگردانده شدند و گفته شد خریدار از خرید آن‌ها صرف نظر کرده است؟

یا اینکه چرا برخی از مجموعه داران و طرفداران آثار کلاسیک مایل به حضور در این حراج نیستند؟ نه تمایلی به خرید دارند و نه فروش.

جریان تکذیب مجوز حراج ملی برای فروش فرش‌هایی با قدمت بیش از ۱۰۰ سال از جانب وزارت میراث فرهنگی و گردشگری چه بود؟ مگر مدیر حراج نگفته بود که برای فروش این فرش‌ها مجوز گرفته ایم؛ پس چرا میراث فرهنگی آن را تکذیب کرد؟

در دوره چهارم هم حواشی این حراج به دلیل فروش قرآن مطلا و همچنین برخورد تامل برانگیز با خبرنگاران به اوج رسید. آیا خرید ۷ میلیاردی واقعا یک خرید است یا راهی برای ورود پول‌های مشکوک به جریان اقتصادی کشور؟ آثار فروخته نشده کجا هستند؟ چرا روال حراج برای اهالی رسانه شفاف سازی نمی‌شود؟ و چرا اجازه خبرنگاران برای بازدید از آثار و حضور در مراسم چکش زنی محدود است؟

حال باید دید در وضعیت فعلی کشور که اقتصاد رشته‌های مختلف هنری از سینما گرفته تا تجسمی را تحت تاثیر قرار داده است، این رویداد هنری به دوره پنجم خود می رسد؟ آیا فروش در این دوره طوری خواهد بود که حراج گذار با خیال راحت آمار واقعی را اعلام کند و بخشی از فروش خود را صوری نگوید؟

انتهای پیام/