چرا نویسندگان تک اثر از ادامه کار باز می‌مانند؟
برداشت اشتباه برخی از نویسندگان تک اثر از نویسندگی و داستان نویسی و نداشتن پشتکار باعث بازماندن آنها از ادامه کار می شود.
کامران پارسی نژاد نویسنده در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره نویسندگانی که پس از انتشار اولین کتابشان، اثر دیگری منتشر نمی کنند، گفت: نویسندگان تک اثر طیف گسترده ای دارند. یکی از مواردی که چندین بار با آن مواجه شدم برداشت اشتباه برخی از آن ها از داستان نویسی است.این افراد داستان نویسی را به این معنا می دانند که قلم و کاغذ بردارند و بنویسند.
وی افزود:این افراد گمان می کنند باید خاطرات یا تجربه هایشان را به داستان تبدیل کنند بدون اینکه دوره داستان نویسی را گذرانده و عناصر داستانی را شناخته و براساس آن داستان نوشته باشند.این افراد دایره مطالعاتی ضعیفی دارند و در اکثر موارد هم خودشان برای انتشار کتابشان سرمایه گذاری می کنند.
پارسی نژاد گفت:افرادی که داستان نویسی را با برداشتن قلم و کاغذ و نوشتن برابر می دانند، حاضر هستند برای انتشار اثرشان هزینه کنند تنها به صرف اینکه کتابی داشته باشند.آثار این نویسندگان جزء ادبیات عامه پسند است و ساختار و استحکام خوبی ندارد از این رو اثرشان ضعیف است.بالطبع هیچ ناشری تمایل به ادامه کار با این افراد را ندارد در نتیجه کارشان عقیم می ماند.آنها گمان می کنند اولین تجربه را خلق کردند و ممکن است ناشری اثرش را چاپ کند.
وی ادامه داد:انجمن قلم طرحی به نام نوقلم دارد.اثر نویسنده ای را که هیچ کتابی منتشر نکرده است چاپ می کنند.این دسته از آثار جزء ادبیات عامه پسند نیستند.شایددر حد مقایسه شدن با کتاب برتر نباشد اما در حد متوسط است و نویسنده نوقلم همین یک فرصت را در حوزه داستان نویسی دارند و دیگر آن فرصت برایشان تکرار نمی شود.
این نویسنده با اشاره به اینکه مسئله اصلی در داستان نویسی پشتکار نویسنده است، اظهار داشت: نویسنده باید در داستان نویسی پشتکار داشته باشد تا دوام بیاورد.کمتر دیده شده اند افرادی که پشتکار داشته باشند. همه می خواهند راه میانبر را بروند اما در میانه راه ناکام می مانند.یک بخش عمده کار نویسندگی، مطالعه، زیاد نوشتن و آشنایی با تکنیک های نویسندگی است.بخش دیگر آن تلاش فرد برای شناخته شدن است و اینکه اسمش مطرح شود تا بتواند به کارش ادامه دهد.مناسباتی که نویسنده در نشر برقرار می کند راه دیگری برای ادامه کار نویسندگی است.
پارسی نژاد ادامه داد: پشتکار نویسنده بسیارمهم است و باتوجه به تجربه ام می گویم داستان نویسی عرق ریزان روح است.باید نویسنده تمام دغدغه و فکرش کار نویسندگی باشد شاید نویسنده ای بتواند در عرصه نویسندگی دوام بیاورد که شغلش نویسندگی باشد اما اگر براساس نویسندگی امرار معاش کند نویسنده ماندگاری خواهدشد.این هم یکی از مواردی است که فرد باید در هدفی که برای کار نویسندگی اش تعیین می کند، مدنظر قرار دهد.
انتهای پیام/
