سرباز غیرتمند مکتب اسلام را بشناسید

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازقم،۲۷دی ماه سالروز شهادت بزرگمردی است که بیش از هر چیز باید او را الگو و اُسوه مجاهدانی دانست که غیرت دینی را در دوران اوج قدرت طاغوت، معنایی دیگرباره بخشیدند.

شهید نواب صفوی به سان سربازی فداکار برای حضرت ولیعصر (عج)، بی آن که اهل مصلحت اندیشی‌های بی جهت و محافظه کاری‌های نا به جا باشد، برای آرمان هایش کار می‌کرد و تبلور غیرت دینی در زمانه خود و الهام بخش برای همه نسل‌ها بوده است.

امروز دقیقاً ۶۴ سال از شهادت سید مجتبی نواب صفوی و یارانش می‌گذرد و اینک معتقدان و رهروان صدیق انقلاب اسلامی ایران در گام دوم خود و در راستای تبعیت از راهی که امام و رهبری برای ما ترسیم کرده اند، بیش از هر زمان دیگری نیازمند الگوگیری از ایمان و غیرت دینی فدائیان اسلام و به خصوص این شهیدوالامقام و الهام بخش هستند.

سید مجتبی تهرانی معروف به" نواب صفوی" در سال ۱۳۰۳ هجری شمسی در خانواده‌ای روحانی و اصیل در خانه محقری در خانی آباد تهران قدم به دنیا آمد.

در همان ایام تحصیل در دبیرستان، به جهت الگوگیری رژیم پهلوی از شیوه مدرسه داری غربی، با هُشیاری تمام شیوه حاکم را مخالف آرمان‌های اسلامی یک دانش آموز مسلمان دید و در ۱۷ آذر سال ۱۳۲۱ در مدرسه‌ای که در آن تحصیل می‌کرد و معروف به مدرسه صنعتی آلمانی‌ها بود، اوضاع فرهنگی و سیاسی وقت را به شدت مورد انتقاد قرار داد و در یک سخنرانی خطاب به دانش آموزان گفت: «برادران! ما در مقطعی از تاریخ وطنمان قرار گرفته ایم که در برابر آینده مسئولیم. هجوم اجانب، به خصوص فرهنگ غرب، همه بنیاد‌های مذهبی ما را تهدید می‌کند و انسان عصر ما را به صورت برده در می‌آورد»

سید با علاقه و عشقی وصف ناشدنی به روحانیت پس از طی تحصیلات ابتدایی و متوسطه، رهسپار حوزه علمیه نجف اشرف شد.

او پس از ورود به نجف، به فراگیری مقدمات پرداخت و روابط تنگاتنگی با علمای دلسوز و بیدار و مبارز آن عصر از جمله صاحب کتاب کم نظیر الغدیر، علامه امینی برقرار کرد و بدین سان، این سید غیرتمند بیش از پیش راه و رسم غیرت ورزی دینی را آموخت و به سان سربازی فداکار برای حضرت ولیعصر (عج)، بی آن که اهل مصلحت اندیشی‌های بی جهت و محافظه کاری‌های نا به جا باشد، برای آرمان هایش کار می‌کرد.

این گونه بود که چه در قضیه کسروی، چه در ماجرای کشف حجاب و چه در بحث حمایت از ملت مظلوم فلسطین، حقیقتاً یکه تاز و زمان شناس بود و برای دفاع از دین خدا و ارزش‌های اسلامی منتظر گردش ابر و باد و مه و خورشید و فلک نمی‌ماند!

جای بسی تاسف است که با گذشت شصت و چهار سال از شهادت چنین رادمردی، هنوز که هنوز است روشنفکرنمایان علیه سید مظلوم، سمپاشی می‌کنند و در نشریات خود آن هم در فضای جمهوری اسلامی، می‌کوشند او را تندرویی مسلمان بنامند که حتی مراجع و علما با او و شیوه اش به شدت مخالف بوده اند و البته که این قبیل دروغ‌ها را به ظرافت هر چه تمام‌تر به خوردِ مخاطب خویش می‌دهند.
‌
می‌گویند مرحوم حاج شیخ هاشم قزوینی، پس از شهادت سید در سال ۱۳۳۴، در درس خویش با انتقاد شدید از دستگاه دیکتاتوری پهلوی، جمله‌ای تاریخی بر زبان رانده، آن جا که فریاد برآورد:" وضعیت مملکت ما به جایی رسیده است که فرزند پیغمبر را به جرم گفتن حقایق می‌کشند"؛ و بالاخره این که شاید بهترین و مناسب‌ترین جمله پایانی این نوشتار، اشاره‌ای به فرمایش رهبر معظم انقلاب درباره شهید نواب صفوی باشد: "باید گفت که اولین جرقه‌های انگیزش انقلابی اسلامی به وسیله‌ی نواب در من به وجود آمد و هیچ شکی ندارم که اولین آتش را در دل ما نواب روشن کرد. "

انتهای پیام/ش