هدف آمریکا از استقرار «پاتریوت» در عراق چیست؟

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، چرا در حالیکه پارلمان عراق خروج نیروهای خارجی از این کشور را تصویب کرده و اینگونه القا می شود که آمریکا پایگاه های خود در عراق را تحویل دولت این کشور می دهد، واشنگتن به استقرار سامانه های دفاع موشکی در پایگاه های بزرگ اقدام کرده است؟

در حالی که عراق این روزها و پس از ماه­ ها درگیری با اعتراضات، اکنون در حال مقابله با ویروس کرونا و برقراری ممنوعیت آمد و شد عمومی است، آمریکایی ­ها از برخی پایگاه­ های خود در این کشور خارج شده و نیروهایشان را در پایگاه ­های بزرگتر جمع می­کنند.

همزمان با تجمیع این نیروها در پایگاه­ های بزرگتر مانند "عین الاسد" در استان الانبار و "الحریر" در استان اربیل در اقلیم کردستان، مسئله بسیار مهمی که توجه رسانه ها و کارشناسان سیاسی را در چند روز گذشته جلب کرده، استقرار سامانه موشکی "پاتریوت" و "سی رام" بدون همانگی با مسئولان عراق، برخلاف ادعای آمریکاست.

علی رغم انتظارات اولیه، اکنون واشنگتن بدون اجازه بغداد، سامانه های دفاع موشکی را در پایگاه های خود مستقر کرده و این سوال را در اذهان برانگیخته است که چرا در حالیکه پارلمان عراق خروج نیروهای خارجی از کشور را تصویب کرده و اینگونه القا می شود که آمریکا پایگاه های خود در عراق را تحویل دولت این کشور می دهد، واشنگتن به استقرار سامانه های دفاع موشکی در پایگاه های بزرگ اقدام کرده است؟

مقابله با حملات داخلی در عراق

اولین هدف آمریکا از استقرار سامانه‌های موشکی پاتریوت در عراق این است که آن‌ها قصد دارند با حملات موشکی و خمپاره‌ای اخیر که پایگاه‌های آن‌ها را هدف قرار داده مقابله کنند و به نوعی خودشان را از ضعف شدید در پایگاه هایشان حفظ کنند.

پایگاه خبری "العربی الجدید" در این خصوص به نقل از یک مسئول بلندپایه در دفتر نخست وزیر عراق گزارش می‌دهد که دولت این کشور به آمریکا تاکید کرده است که استقرار چنین سامانه‌هایی باید در غالب توافق رسمی و جدید میان دو کشور صورت گیرد و استناد واشنگتن به توافقنامه شراکت امنیتی میان دو کشور که سال ۲۰۰۸ امضا شده، باید تجدید نظر شود.

این مسئول عراقی می‌گوید طرف آمریکایی تنها پاسخی که به ما داده این بوده است که استقرار پاتریوت در راستای اقدامات دفاعی و حمایت از نیرو‌های آمریکایی و ائتلاف بین المللی صورت گرفته است.

حمایت از عربستان و رژیم صهیونیستی

یکی دیگر از اهدافی که می‌توان از اقدام آمریکا در استقرار سامانه‌های موشکی پاتریوت در عراق متصور شد، طرح واشنگتن برای دفاع از اسرائیل و دولت عربستان سعودی است.

در واقع می‌توان گفت که دلایل استقرار این سامانه‌ها فراتر از مرز‌های عراق و تلاش آمریکا برای حفاظت از رژیم صهیونیستی در برابر موشک‌های بالستیک ایران و پوشش امنیتی مرز‌های شمالی عربستان با عراق است.

ادامه حضور در عراق

مهمتر از دو هدف ذکر شده، می‌توان اینگونه ارزیابی کرد که آمریکا می‌خواهد با استقرار سامانه‌های موشکی پاتریوت در عراق، به هر شکل ممکن از ترک این کشور خودداری کند؛ در واقع از زمانی که پارلمان عراق قانون خروج نیرو‌های خارجی در این کشور را تصویب کرد، مسئولان آمریکایی بیش از هر زمان دیگری احساس کردند که بقایشان در عراق در معرض خطر است و از این رو طی ماه‌های اخیر با هر شیوه ممکن در صدد حفظ حضور خود در این کشور بوده اند.

در این راستا می‌توان به استقرار سامانه‌های موشکی پاتریوت به عنوان جدیدترین اقدام آمریکا برای بهانه تراشی و ادامه حضور در عراق و تلاش برای بقا با توسل به زور نگاه کرد. عراق کشور بسیار مهمی در خارومیانه به شمار می‌رود و نمی‌توان اهمیت آن برای دونالد ترامپ و تیم امنیتی او در کاخ سفید را انکار کرد؛ بنابراین ترک عراق برای آمریکا بسیار سخت است و ظاهرا آن‌ها با استقرار این سامانه‌های موشکی می‌خواهند این پیام را به گروه‌های مقاومت بدهند که با حملات موشکی قادر به اخراج آمریکایی‌ها نخواهند بود.

آیا آمریکا در تحقق این اهداف خود موفق خواهد شد؟

علی رغم آنکه واشنگتن از استقرار سامانه‌های دفاع موشکی در پایگاه‌های خود در عراق اهداف متعددی را دنبال می‌کند، اما به نظر نمی‌رسد که در تحقق این اهداف موفق باشد؛ چرا که اولا اکثریت مردم عراق مخالف ادامه حضور آمریکا در این کشور هستند و ثانیا تعداد سیاستمدارانی که برای اخراج نیرو‌های آمریکایی از کشور تلاش می‌کنند روبه افزایش است.

در چنین شرایطی قطعا هر فردی در سمت نخست وزیری نیز نمی‌تواند در مورد بقای آمریکایی‌ها ساکت باشد و از طرفی دیگر تاکنون تجربه نشان داده توانایی‌های دفاعی آمریکا از جمله سامانه‌های موشکی پاتریوت آن در دیگر کشور‌ها ضعیف عمل کرده و به نظر نمی‌رسد موشک‌های صد‌ها هزار دلاری آن برای مقابله با یک خمپاره و یا موشک کاتیوشا شلیک شود.

به طور کلی، شاخص‌های تاریخی نشان می‌دهد که توسل به زور نظامی و قوه قهریه بقای هیچ قدرتی در کشوری دیگر را تضمین نکرده و برای اثبات این مسئله کافی است تا باتلاق ویتنام برای آمریکا و حضور شوروی در افغانستان را به یاد آوریم؛ تاریخ به ما می‌گوید که همیشه اراده ملت‌ها بر زورگویی نظامی پیروز است و عراق نیز از این قاعده مستثنا نیست.

منبع: قدس آنلاین

انتهای پیام/