حاج کناری: با زندگی حرفه ای به مدال طلای جهان رسیدم/ در کادر فنی مَنیت وجود ندارد

به گزارش خبرنگار کشتی و رزمی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، عباس حاج کناری در مورد دوره قهرمانی اش از المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا که ملی پوش شد تا جهانی ۱۹۹۸ تهران که به مدال نقره جهان بسنده کرد، اظهار داشت: اول از همه دوست دارم از احساسم بگویم. اینکه همیشه احساس سپاسگزاری و شکرگزاری از خداوند را دارم که یک زندگی و مسیر پر پیچ و خم، ولی شاد را به من داده و در همه لحظاتم از خدا سپاسگزارم. اول راه به در و دیوار خوردم، اما هیچ وقت وصل بودن به خدا را در همه شرایط فراموش نمی‌کنم. می‌خواهم تجربه ام را به جوانان بگویم. آن‌هایی که خود را برای حضور در المپیک آماده می‌کنند. من در آتلانتا فکر می‌کردم مدال را حتما می‌گیرم، برای خودم حریفی را تراشیده بودم و به لحاظ ذهنی خیلی درگیر این رقابت‌ها بودم. به تام براندز آمریکایی خوردم که قهرمان دنیا بود و در وقت اضافه که باختم انگار اصلا برای المپیک به آتلانتا نیامده بودم. فقط رفته بودم یک مدال بگیرم. بعد در کشتی بعدی که با حریف پورتوریکویی بود با اینکه جلو بودم، اما باختم.

وی با اشاره به قهرمانی اش در مسابقات جهانی کراسنویارسک تصریح کرد: بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۷ اما یک اتفاق خوب برایم رقم خورد. جا دارد از دوستان عزیزی که کنارم بودند، تشکر کنم. عواملی که آن وقت در فدراسیون بودند. به من گفتند تو حدت مدال دنیا و المپیک هست، اما آن خودباوری لازم را پیدا نکردی، فقط می‌روی کشتی بگیری. من یک سال تمام، نه تنها تمریناتم خوب بود، بلکه به لحاظ ذهنی هم روی خودم کار کردم. بیشتر از تمرین، یک سال پاک و حرفه‌ای زندگی کردم. در تمام جوانب زندگی ام حرفه‌ای عمل کردم. شب و روز، برخوردها، رفتارها، همه را کنار هم قرار دادم، دیدم نزدیک کراسنویارسک چقدر وضعیتم خوب است. با اینکه سه روز تمام مریض بودم، اما یک لحظه از فکر به دست آوردن مدال بیرون نیامدم. خدا را شکر می‌کنم که توانستم در روسیه طلا بگیرم.

حاج کناری ادامه داد: جا دارد از محمدرضا طالقانی تشکر کنم که مثل برادر بزرگم بود. همه لحظات کمک حالم شد و من هم با اشتیاق از حمایت‌ها و کمک هایش استفاده می‌کردم. الان هم دوست دارم، همان حسی که من به محمدرضا طالقانی داشتم این جوانان هم به رئیس جدید فدراسیون داشته باشند. خصوصا وقتی دیدم خانه کشتی چقدر خوب بازسازی شده و خیلی خوشحالم چنین کسانی در کشتی هستند. امیدوارم جوانان قدر این موضوع را بدانند.

بیشتر بخوانید: امامی: کشتی گیران دوپینگی جریمه مالی نمی شوند

دارنده دو مدال طلا و نقره کشتی آزاد جهان در مورد وضعیت کشتی مازندران گفت: عاجزانه از مسئولان عالی رتبه ورزش ایران و خصوصا کشتی برای حمایت از کشتی مازندران تقاضا دارم. چون کشتی در مازندران یک فرهنگ و اخلاق است. در مازندران هم بانوان و هم آقایان فهم کشتی دارند. من در فریدونکنار مربیگری می‌کنم، شاید یک فن را در اردوی تیم‌های پایه تیم ملی باید چند بار بگویم، اما در مازندران یک بار می‌گویی بچه متوجه می‌شود و هیچ لذتی بالاتر از این نیست که امروز فن بگویم، فردا بچه همان را اجرا کند. امیدوارم دبیر با تدبیری خوب، کسی را بر مسند هیئت بگذارد که کشتی استان خوب مدیریت شود. مازندران یک چشمه خودجوش کشتی هست، اما متاسفانه همین الان هم که به عنوان یکی از اعضای کادرفنی تیم ملی مشغول هستم، آن اتفاق که فکر می‌کردم به عنوان یک مربی ملی در منطقه باید بیفتد تا کار به سمت و سویی برود که در بین مربیان دیگر هم این اشتیاق به وجود آید، را ندیدم. البته دوستان قدیمی ام درتهران خیلی کمکم کردند که من کماکان در این کار بمانم و این راه را ادامه دهم.

وی در مورد فینال مسابقات جهانی سال ۱۹۹۷ و نقش امیررضا خادم و غلامرضا محمدی در کسب مدال طلایش، گفت: همیشه سپاسگزارم از خدا و دوستان عزیزم. این‌ها خیلی به من کمک کردند، در همان مبارزه فینال، من صدای دوست خوبم امیررضا خادم و همچنین غلامرضا محمدی که کشتی گیر تیم ملی بود را می‌شنیدم که به این خودباوری رسیدم که حریف فینالم را هم می‌توانم شکست دهم. این عشق به کشتی را امروز هم در غلامرضا محمدی می‌بینیم که همانقدر که آن روز‌ها برای دیگر هم تیمی هایش مدال می‌خواست، امروز این را برای جوانان می‌خواهد. از محمدی تشکر می‌کنم که در کادرفنی تیم ملی به من اعتماد کرد و همچنین از ابراهیم مهربان که کار خوبی را در کنار هم انجام می‌دهیم.

حاج کناری همچنین در مورد وضعیت سبک وزن تیم ملی کشتی آزاد در المپیک توکیو تصریح کرد: من قبل از کرونا هم به سبک وزن‌های مان امیدوار بودم که بتوانند چراغ اول را روشن کنند. در همین جهانی قبل هم امیدوار بودم رضا اطری تا فینال جهانی بیاید، اما آن خودباری وجود نداشت که مدال بگیرد. نه تنها اطری، بلکه بقیه نفرات هم فکر می‌کنم می‌توانند. سطح فنی ۵۷ کیلوگرم دنیا خیلی بالاتر از بچه‌های ما نیست که نتوانیم مدال بگیریم، با شرایط خوب حتی تا فینال المپیک هم می‌توانیم برویم. در ۶۵ کیلوگرم با ترافیک سنگین کشتی گیران خوب مواجهیم و ما هم چند جوان جویای نام داریم که با خودباوری‌ای که خود غلامرضا محمدی در وجود بچه‌ها ایجاد کرده صددرصد در اوزان پایین می‌توانیم مدال بگیریم. کادرفنی تیم ملی تمام جوانب امر را در نظر می‌گیرد. با نظر جمعی اتفاق خوبی می‌افتد و وقتی کار کادرفنی از «من» به «ما» تبدیل می‌شود، خدا هم کمک می‌کند و شاهد اتفاقات خوبی بودیم و معجزه رخ می‌دهد.

بیشتر بخوانید: بهبودی کامل قهرمان کشتی جهان و المپیک پس از ابتلا به «کرونا»

انتهای پیام/