کسی که هیچ کس نبود

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از یاسوج، حسین پناهی متولد ۱۳۳۵ زاده دژکوه شهرستان کهگیلویه است.

شاعر، نویسنده،کارگردان و بازیگر، فارغ التحصیل دروس حوزه در مدرسه آیت الله گلپایگانی در قم و دوره دیده ۴ ساله بازیگری و نمایشنامه نویسی از مدرسه هنری آناهیتا در تهران است.

حسین پناهی در سال ۱۳۵۶ ازدواج کرده و دارای سه فرزند می باشد.

حسین پناهی علاوه بر بازیگری و نویسندگی یک شاعر چیره دست بود و اولین مجموعه شعر او با نام من و نازی در سال ۱۳۷۶ منتشر شد و تا کنون ۱۶ بار تجدید چاپ و به شش زبان دنیا ترجمه ترجمه شده است.

از دیگر کارهای او می‌توان به نمیدانم ها، چیزی شبیه زندگی، نوید یک روز بلند نورانی و جهان زیر سیگاری من است،  اشاره کرد.

او در دوران هنری خود بیش از ۸۰ فیلم بازی کرده است و بیش از یک بار سیمرغ بلورین دریافت کرده است .

حسین پناهی اواخر عمر به تنهایی زندگی می‌کرد و سرانجام در ۱۴ مرداد ۱۳۸۳ درگذشت.

حسین پناهی در نگاه دخترش  آنا

 آنا پناهی دختر حسین پناهی درباره پدرش معتقد است: صداقت راز ماندگاری و محبوبیت حسین پناهی است.

او از نسبت دادن جمله‌ها و نوشته‌های غیر به حسین پناهی عمیقاً آزرده خاطر می شود. هنوز پس از سال ها از مرگ وی  ذره‌‌ای از توجه عمومی به این هنرمند مطرح سینما  تئاتر و شاعر ارزنده کم نشده است.

دخترش آنا در این رابطه می گوید: من فکر می‌کنم، اصولاً انسان‌ها همیشه و همه‌ جا دنبال صداقت و سادگی واقعی هستند. پدرم همیشه می‌گفت: تلاشم این بوده تا خودم را به آن سوی مرگ برسانم بعد از مرگ جایی‌ است که انسان وارسته از تعلق و فرهیخته از تملق است. به همین دلیل توجیهی برای هیچ‌ دروغی و چشم‌داشتی در دلم نمی‌ماند. به نظر من صداقت در کلام و بازی‌ اش او را ماندگار کرده است. تأثیر صداقت در بازیگری و اشعار و دیگر نوشته‌هایش جلوه‌گر شده است؛ به تعبیر حسین پناهی این تأثیر «معجزه هنر» است.

او ادامه داد: متأسفانه، تنها چیزی که بعد مرگ پدرم خیلی من را ناراحت می‌کند همین نسبت دادن نوشته‌های جعلی به اوست. چند سال بعد مرگ پدرم مطالب و نوشته‌های سخیف و بسیار بی‌ارزشی به نام پدرم منتشر شد که اساساً هیچ نوع سنخیتی با سبک نگارش و جهان‌بینی و ذهنیت او ندارد. ناشران این دست مطالب را نمی شود پیدا کرد. پدرم کتاب‌هایش را به چند ناشر واگذار کرده است. طبیعتاً انتظار می‌رود و لابد همین‌ طور هم هست که ناشران هم امانت‌دارانه آثار حسین پناهی را چاپ کردند. ما دخالت چندانی در چاپ و نشر این آثار نداریم و در مواردی چند مورد غلط‌های تایپی در چند اثر را از ناشران خواستیم اصلاح کنند، در حالی که شمار ایراد‌ها بیشتر هم بوده است. چه میراثی بهتر و ارزشمند‌تر از این که انسان از خود فکر و اندیشه‌ای به جا بگذارد که دیگران آن را نمادی از صداقت و پاکی و صمیمیت بدانند.

به تعبیر پدرم من اگر در حیطه شعر و ادبیات کاری هم نکرده باشم حداقل یک جمله به جمله‌های خوب دنیا اضافه کردم و آن جمله این است: «سیگارم را در قاب پنجره می‌تکانم، زیرا جهان زیر سیگاری من است.» او متفاوت بود و این تفاوت در فضای هنر و ادبیات ایران، هیچ وقت به این شکل تکرار نشد. به نظر من عمده توفیق او در رقم زدن این تفاوت منحصر به فرد ناشی از این بود که تلاشی برای متفاوت بودن نداشت، هنر و خاص بودن با حسین پناهی به دنیا آمد و این خلاقیت و تفاوت در بستر‌ها و گذرگاه‌های مختلف زندگی حسین پناهی به شکل‌های گوناگون متجلی شد. آن‌ چیزی که حسین پناهی را خاص و متمایز کرد، این بود که حسین پناهی همیشه و همه جا حسین پناهی بوده و تلاش هیچ‌ کس و هیچ‌ چیز نمی‌توانست موجب شود او کسی غیر از حسین پناهی باشد. همیشه خودش را زندگی کرد.

انتهای پیام /س