به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران مشهد ، این ضایعات در هر جایی از بدن ممکن است دیده شوند ولی شایع ترین مناطق پوستی درگیر عبارتند از: صورت، لب ها، دست ها، بازوها، پاها و نواحی تناسلی.
پیدایش پیسی نتیجه از بین رفتن سلول‌های رنگدانه‌ساز پوست است که دلیل آن ناشناخته است.
1- سلول‌های عصبی که به طور غیرطبیعی فعال شده‌اند، ممکن است با تولید مواد سمی به سلول‌های رنگدانه‌ساز آسیب برسانند.
2- سیستم ایمنی بدن ممکن است در موقع دفاع از بدن در مقابل یک ماده خارجی، رنگدانه پوست را نیز از بین ببرد.
3- سلول‌های رنگدانه ساز ممکن است عامل از بین رفتن خودشان باشند. یعنی زمانی که رنگدانه در حال ساخته‌شدن است، مواد زایدی نیز در کنار آن تولید می‌شوند که سمی بوده و قادر به از بین بردن خود سلول‌ها است.
4- وجود یک نقص ارثی، موجب حساس شدن سلول‌های رنگدانه‌ساز به آسیب و در نتیجه از بین رفتن آنها می‌شود.
آیا درمان قطعی برای پیسی وجود دارد؟
تحقیقات فراوانی در مورد این بیماری و روش های درمانی آن در حال انجام است و این امید وجود دارد که درمان های جدیدی کشف و ابداع شوند.
در حال حاضر دلیل اصلی پیدایش پیسی ناشناخته است و اگرچه راه های مختلف درمانی متفاوتی (درمان های سنتی یا گیاهی) برای آن وجود دارد، ولی روش درمانی مۆثری که باعث بهبود همه بیماران شود، هنوز شناسایی نشده است.
پیسی چگونه درمان می‌شود؟
گاهی بهترین درمان برای پیسی این است که اصلا هیچ درمانی انجام نشود در افرادی که پوست روشنی دارند، اجتناب از برنزه شدن پوست بدن، مانع از پیدایش تضاد رنگ و در نتیجه مخفی ماندن لک‌های پیسی خواهد شد.
پوست سفید مناطق مبتلا به این بیماری هیچگونه دفاعی در برابر نور خورشید ندارند.
این نواحی خیلی به راحتی دچار آفتاب سوختگی می‌شوند روی تمام نواحی مبتلا به ویتیلیگو که توسط لباس پوشانیده نمی‌شوند، باید یک ضد آفتاب مناسب با SPF حداقل برابر 30 مالیده شود و برای جلوگیری از آفتاب سوختگی، از قرار گرفتن در معرض خورشید در ساعات حداکثر تابش (10 صبح تا 4 عصر) خودداری کرد.
پنهان کردن لک‌های پیسی توسط کرم پودر، فرآورده‌های برنزه کننده (که بدون نیاز به نور آفتاب پوست را برنزه می‌کنند) یا سایر رنگ‌ها، کاری آسان و بی خطر است که سبب می‌شود این بیماری کمتر به چشم بیاید.
امروزه مواد آرایشی مقاوم در برابر شستشو (واترپروف) که تقریبا با تمام انواع رنگ پوست قابل انطباق هستند، در فروشگاه‌های عرضه محصولات بهداشتی آرایشی وجود دارند.
مهارت در استفاده از این مواد به تدریج به دست می‌آید و افراد به خوبی قادر خواهند بود پوست ناحیه مبتلا را به رنگ اطراف درآورند.
این رنگ ها به تدریج از روی پوست محو می‌شوند و بنابراین نیاز به تکرار دارند.
شیرها و کرم‌های برنزه کننده محتوی یک ماده شیمیایی به نام «دی هیدروکسی استون» که برای رنگین کردن پوست نیازی به وجود ملانوسیت‌ها ندارند.
رنگ ناشی از این فرآورده‌ها هم به تدریج محو می‌شوند، زیرا با هر بار ریزش سلول‌های مرده از روی پوست، بخشی از این رنگ نیز با آنها از پوست جدا می‌شود./س