به گزارش خبرنگار اورژانس it باشگاه خبرنگاران با اضافه کردن برخی از کاراکترها به
انتهای نام متغیر می توانید نوع آنها را تعیین کنید.
البته از این روش فقط می توانید برای داده های عددی در رشته ای استفاده کنید.
1-کاراکتر % برای تعریف ضمنی متغیر از نوع Integer
2-کاراکتر & برای تعریف ضمنی متغیر از نوع Long
3- کاراکتر ! برای تعریف ضمنی متغیر از نوع single
4- کاراکتر # برای تعریف ضمنی متغیر از نوع Diuble
5- کاراکتر @ برای تعریف ضمنی متغیر از نوع Currency
6- کاراکتر $ برای تعریف ضمنی متغیر از نوع string
به عنوان مثال :دستور strname $ معادل dim strname as string است
یعنی تعریف داده ی strname از نوع string یا رشته.
شما می توانید سوالات خود را در این قسمت مطرح نمایید./ع2