به گزارش ويژه‌نامه دفاع مقدس باشگاه خبرنگاران،
سینمای دفاع مقدس ثبت کننده یادگارهای تلخ و شیرین سال‌های جنگ است ، در10
یادداشت سعی داریم تصاویری خاطره‌انگیز از سینمای دفاع مقدس را برای شما
مرور کنیم. سینمای دفاع مقدس در سال‌های دور یکی از مهمترین عرصه‌های کشف استعداد نیروهای تازه نفسی بود که بیشتر آنها پس از پیروزی انقلاب اسلامی وارد سینما شده و حتی تجربه مستندسازی و تصویربرداری در جبهه‌ها را داشتند، این نسل خاطره‌ها و تجربه‌هایشان از جبهه‌ها را بر پرده سینما حک کردند و برای نسل‌های دیگر به جای گذاشتند.
یادداشت هشتم: "مهاجر"
در سال‌هایی که بیشتر فیلم‌های جنگی تصویری یکدست از رزمنده ها نشان می‌دادند، حاتمی‌کیا (کارگردان) در فیلم‌هایش رزمندگان را با انواع خوی وخلق‌ها و عادت‌ها تصویر می‌کرد و با این کار آنها را باورپذیرتر می‌کرد، مثلا مرحوم "ابراهیم اصغرزاده" در مهاجر نقش رزمنده‌ای کم حوصله را بازی می‌کرد که بسیاری اوقات مقابل نظرات دیگران می‌ایستاد و سعی می‌کرد حرف خود را به کرسی بنشاند.
"مهاجر" هواپیمای بی سرنشینی بود که از راه دور کنترل می‌شد و بر سر دشمن بمب می‌انداخت؛ دو گروه در دو محل در میان نیزارها مهاجر را هدایت می‌کردند و در نهایت، دو نفر از آنان بعد از هدایت موفق مهاجر به شهادت می‌رسند؛ در هنگام شهادت یکی از آنان به تدریج صدای سم اسبان و فریادهای مربوط به روز عاشورا روی تصویر شنیده می‌شود و به این ترتیب حاتمی‌کیا تناظری بین شهادت رزمندگان در جبهه‌ها و شهادت امام حسین(ع) و یارانش در روز عاشورا برقرار می‌کند.
در آخر فیلم "مهاجر"، وقتی "علی" (نقی زاده) پلاك‌ها‌یش را به اسد می‌دهد و خود در حال شلیك تیر به سوی دشمن موانع را از سر راه "پهباد" دور می‌كند و به شهادت می‌رسد؛ اسد و پلاك‌ها را به گردن پهباد می‌اندازد و او را پرواز می‌دهد، پلان درشتی است از رقص پلاك‌ها در باد، همراه با صدای زیبای برخورد پلاك‌ها بر بدنه پهباد... و ایچنین، حاتمی كیا به پهباد جان می‌بخشد و از آن "مهاجری" خلق می‌كند جاودان؛ به جاودانگی "هجرت".
انتهای پیام/