در بررسي ها مشخص شده كه ستارگان معمولي به وسيله يك ابر مولكولي سرد كه نسبت به گرانش خود تا اندازه اي رشد مي كنند كه به يك همجوشي هسته اي برسند.

پس از همجوشي هسته اي ابر تا جايي بزرگ مي شود كه ابر جديدي متولد مي شود و در هنگام رشد هسته حرارت آن افزايش يافته به طوري كه از 10 به 100 مي رسد و گاز اطراف آن جريان هاي ديگري از هسته ستاره را تحت تاثير قرار مي دهد.

در اين لحظه ستاره انرژي خود را  كسيل كرده و ماده خود را به اطراف پرتاب مي كند و هسته تا زماني كه ستاره به اندازه خود شود بزرگتر مي شود./ع2

انتهاي پيام/