وقتی دو فرزند مسلم به نامهای محمد و ابراهیم‌ به کمک ‏مشکور زندانبان از زندان ابن زیاد گریختند، شب را به خانه زنی پناه آوردند. شوهر آن زن، حارث بود و برای پیدا کردن دو کودک، بسیار گشته و خسته شده بود. شب‏ که به خانه آمد و فهمید دو کودک فراری در خانه اویند، صبح آن دو را کشت و بدنشان‌ را به فرات افکند و سرشان را پیش ابن زیاد برد تا جایزه بگیرد. ابن زیاد هم دستور داد گردن خود او را در همان محلی که طفلان مسلم را کشته بود، بزنند. در فاصله سي كيلومتري كربلا، در حومه شهركي به نام مسيّب مزار و مرقد دو طفل مسلم بن عقيل قرار دارد كه داراي دو گنبد كاشي كاري شده در كنار هم است.